Laat ik vooropstellen dat ik dol ben op boodschappen doen. Misschien vind ik het wel zo enig dat ik er daardoor niet goed in ben: het aanbod in supermarkten is vaak zo overdonderend groot dat ik alles wil bekijken en standaard thuiskom met de verkeerde of te veel spullen. (Stel je voor, in Amerika hebben ze drie schappen voor alleen Oreo's. Ik zou in de supermarkt overnachten.) Hierdoor erger ik me aan boodschappen doen, terwijl ik het ook leuk vind. Snap je?

https://media.giphy.com/media/TaoLxEhmJyF0s/giphy.gif

1. Keuzestress

Zoals gezegd is dit het grootste probleem: ik kan niet kiezen. Waarom zijn er 22 soorten brood, 37 soorten koekjes en sinds kort ook 128 soorten pindakaas? Ik kan het niet aan. Het gevolg: ik wil ze allemaal proberen en heb dus nog steeds niet besloten welke soort het beste bij mij past. De mannelijke huisgenoot zegt dan knorrig 'brood is brood', ik vind: koolhydraten zijn de zuurstof van mijn bestaan, ik eet ze elke dag dus ze moeten gezond maar ook lekker zijn (ja die mag je van me quoten). Lang verhaal kort: stress.

2. Reikwijdte

Alhoewel ik dus genoeg brood heb gegeten in mijn leven, ben ik nooit groter dan 1.60 geworden. Op de meeste momenten kan ik daar mee leven, in de supermarkt niet. Echt mannen, ik ben niet met jullie aan het flirten als ik vraag iets voor me te pakken, ik kan er gewoon niet bij. Echt niet. En oké, ik geniet ervan de hulpeloze jonkvrouwe te spelen terwijl jij je uitrekt om mijn vla te pakken, ben je nu blij?

https://media.giphy.com/media/bB2cCbVVeQbgk/giphy.gif

3. Stuntelkampioen

Hetzelfde verhaal, maar dan op de markt. Ik hou enorm van tussen kraampjes flaneren. (Noem je dat zo? Er is geen werkwoord voor markt-lopen.) Soms doe ik dat spontaan met de fiets in de hand, terwijl ik heel filmisch een bos bloemen in mijn mandje gooi. Het probleem is dat ik door die fiets en de opstelling van de groentekratten nergens bij kom. Je kunt die fiets ook nergens neerzetten, met als gevolg een stuntelig mens die tegelijkertijd een bos bloemen probeert op te vangen terwijl de vallende fiets met het stuur aan haar haar blijft hangen, het zadel blauwe plekken op de heupen maakt en de marktkoopman haar hoofdschuddend gade slaat. FML.

4. Doolhof

Ik ben best ruimdenkend, maar nieuwe supermarkten uitproberen: nee. Daar doe ik niet aan mee. Ik kan gewoon nooit iets vinden en ben dan gerust anderhalf uur boodschappen aan het doen. Ooit hoorde ik dat alle supermarkten hetzelfde zijn ingericht, met – als je alleen de buitenste ring pakt – aan het begin groente en fruit, dan brood en dan zuivel. Klopt wel, maar het probleem zijn die middenpaden. Eigenlijk de plekken die je, als je gezond eet, moet vermijden want daar liggen de sauzen, koekjes, kant-en-klaarpakketten enzovoort. The good stuff. Goed, ik vermijd ze uiteraard niet en verdwaal altijd. Drama.

https://media.giphy.com/media/d2jjuAZzDSVLZ5kI/giphy.gif

5. Afrekencircuit

En dan. De kassa. Er zijn daar tal van ergernissen: mensen die hun Bonus- en betaalpassen niet vinden, mensen die nog steeds niet weten wat welk euromuntje waard is, mensen die geen 'volgende klant'-bordjes (dit heet trouwens een beurtbalkje, wist je dat?) pakken, mensen die ademen etcetera etcetera. Maar het irritantste mens ben ik zelf. Ik schiet compleet in de stress van het tegelijkertijd inpakken van mijn boodschappen en het afrekenen. Helemaal als het stuk waar je je boodschappen moet pakken zo ontiegelijk kort is dat het voelt alsof je in een spelprogramma zit waarbij je heel snel met je mond chocoladezoenen moet opvangen terwijl dat altijd te snel gaat. (Was dat de Droomshow? Eerder een nachtmerrie.) Anyway, stress alom.

https://media.giphy.com/media/1FMaabePDEfgk/giphy.gif

O ja, en dit zijn de 5 grootste ergernissen tijdens koopzondag >