Harper's Bazaars Tara Vierbergen ging naar de mooiste plek in Italië en kwam lyrisch terug. We delen haar betoog voor Procida.
'Napels en ik. We hadden een korte flirt, de zon scheen er gezellig bij, maar helaas: al gauw werd duidelijk dat de Italiaanse havenstad en ik waarschijnlijk nooit een goed huwelijk zouden hebben. 't Was me net iets te onguur, chaotisch en onoverzichtelijk. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik Napels misschien wat aan de snelle kant heb afgeschreven - na een ochtend plus een stukje middag zwaaiden we elkaar gedag.
Misschien was de timing off. Misschien snap ik Napels gewoon niet. Voor velen is ze namelijk een reuze-opwindende stad met tastbare geschiedenis op elke hoek van de straat. Voor velen heeft Napels iets spannends - iets wat mist bij bloedstollend mooie steden als Florence, eerlijk is eerlijk. Hoe het ook zij: it didn't work out between us. Mocht je binnenkort trouwens toch naar Napels afreizen, sla L'Antica Pizzeria da Michele dan vooral over. Ik belandde per abuis bij de overbekende Eat Pray Love-pizzeria en kan je vertellen: 't is absoluut en helemaal niks.
Goed. Tot zover Napels. Als kinderen zo blij waren mijn reiskameraad Nadia en ik toen we na een flinke zoektocht dan eindelijk op een ferry zaten, weg van de stad en richting een eiland waarvan we precies nul idee hadden wat voor eiland dat precies zou wezen. Maar, onze Airbnb stond erop, dus we moesten wel. For your information: we hadden deze Italië-trip geboekt op een paar Pinterest-foto's en hoewel dat líjkt op een heel dom idee, was er na een goede drie kwartier varen louter vreugde toen we het eiland bereikte, dat Procida bleek te heten.
Kiekt u hier maar 'ns naar:
Pinterest dus. Je nieuwe favoriete reisbureau bij dezen, want Procida bleek het allerzoetste eilandje van Italië. Daar waar de scenery beeldschoon is, de mensen sympathiek, het eten vers en verrukkelijk, het weer (in ons geval) fenomenaal en de rust alomtegenwoordig. We doopten Procida ons burn-out eiland, waar we vanaf nu mínstens eenmaal per jaar een week willen bijkomen.
Een paar topadressen voor als je ter plaatse bent:
Slapen
- Solcalante
Een alleraardigst hotel dat z'n drie sterren hartstikke waard is en op een beeldschone locatie verblijf houdt. Solcalante heeft een welness met een sauna en keuzemenu aan fijne treatments. Ook aanwezig: een pracht van een tuin met vergezichten over de Tyrreense Zee en de vertederendste hotelbaas ooit, Paolo. Moet je heen, kortom. Meer informatie vind je hier.
- De Airbnb van Gianpaolo en Maura
Weldra we de boot afstapten, bij iemand hadden gecheckt of we dat op het juiste eiland hadden gedaan (dat hadden we), en ons meldden bij Gianpaolo, een sympathiekerd en baas van de geboekte Airbnb, wisten we: dit is een top-Airbnb (toch altijd even afwachten, hè). Niks poepiesjieks, maar snoezig Italiaans en comfortabel genoeg. Hier boek je de Airbnb.
- La Suite Hotel & Spa
Heb je helemaal geen zin in snoezig Italiaans, of in verterende hotelbazen, en wil je wèl gewoon iets poepiesjieks? Of in ieder geval iets wat er bij in de buurt komt? Nessun problema. Check in bij La Suite. Dit hotel telt vijf sterren, een restaurant, een bar, een spa, een zwembad en een strand voor de deur - waar toevallig ook topfilm Il Postino is opgenomen. Wat wil een mens nog meer. Hier vind je meer informatie.
Eten
Visvangst is er een stralende traditie, en op hun wereldwijd erkende reputatie als zeelui zijn de mensen van Procida beretrots. Voor wie van pasta, vis en wijn houdt, haalt hier dan ook zijn hart en een paar extra kilootjes op. Waar je ook eten gaat, 't overal pico bello toeven. Drie restaurants die ik op mijn favorietenlijst heb bijgeschreven vanwege eersteklas uitzicht, vriendelijke bediening en nòg lekkerder eten dan alle andere waar ik ben aangeschoven.
- La Locanda del Postino, Via Marina di Corricella 43
- La Conchiglia, Via Pizzaco 10
- La Lampara, Via Marina di Corricella 88
Zien
- De zonsondergang vanuit de tuin van hotel Solcalante. Om in te verdrinken zo mooi.
- Marina Corricella. Het knapste en tierigste haventje van Procida waar je uitstekend flaneren kunt.
- Het strand van Chiaiolella. Het is er rustig en mooi. En daarmee rest ik mijn case.
- Abbazia San Michele Arcangelo, voor wie een fraaie abdij gezien wil hebben, loopt hier zeker even binnen.
- Terra Murata, een indrukwekkende vesting die negentig meter boven de Tyrreense Zee uittorent en daarmee het hoogste punt van Procida is. Rond 1500 bouwde een Spaanse kardinaal er een knoeperd van een paleis. Een paar eeuwen na dato werd dat omgetoverd tot een gevangenis en anno 2017 wacht het monument geduldig op een nieuwe bestemming. Enfin, het ging ons vooral om het splendide uitzicht (cultuurbarbaren die we d'r zijn).
Laten we afsluiten met een paar kijktips:
Gort over de Grens
Een verrukkelijk programma van de hand van Ilja Gort en over Italië. In deze aflevering is-ie toevallig in Napels én op Procida.
The Talented Mr. Ripley
Matt Damon en Gwyneth Paltrow die op een scootertje door de straten van Procida tuffen. Zien!
Il Postino
De simpele postman Mario Ruoppolo leert poëzie waarderen wanneer-ie persoonlijk brieven moet gaan bezorgen bij de bejubelde maar verbannen Chileense dichter Pablo Neruda. Zijn nieuw opgedane kennis zet Mario handig in bij de verovering van lokale schoonheid Beatrice.
Ook op Procida geweest en nog veel meer tips? Laat vooral van je horen en wie weet zet ik ze met eervolle vermelding tussen de mijne.
For now: ciao!
