Het model heeft nogal het hart op de tong en wil dan nog wel eens dusdanig scherp uit de hoek komen dat de gemiddelde internetgebruiker het acuut op de heupjes krijgt. Vorige week was het weer raak. Nu niet met wat ze schreef, maar met wat ze droeg.

Op Moederdag postte Chrissy een foto van zichzelf waarop ze in een grote pan gele derrie (het moeten scrambled eggs voorstellen) staat te roeren. ‘Mother’s Day brunch’ klinkt de caption. Dit alles gebeurt in een kort spijkerbroekje, bloemige kimono en witte croptop. En dát kan natuurlijk niet.

Chrissy is godbetert net bevallen van baby Luna. En dan mag je helemaal niet drie weken later weer normale-mensen-dingen doen in normale-mensen-kleren. The internet is not having it en onder de comments roeptoetert iedereen driftig door elkaar dingen als ‘belachelijk!’ en ‘je geeft het verkeerde voorbeeld’ en vooruit, af en toe ook een ‘wat knap van je zeg.’


Als Chrissy met haar honden op de foto gaat, verkondigt ze dan ook de boodschap dat iedereen een hond zou moeten nemen? En is dat dan ongevoelig voor mensen zónder hond?

Vrouwen die net bevallen zijn moeten dik en lelijk op de bank liggen flubberen, en niet stralend van geluk in een lijf dat inderdaad verdomd snel weer terug in vorm is gesprongen in een pan roeren. Want, zo luiden veel van de negatieve comments, daarmee geef je een verkeerd voorbeeld voor iedereen die géén supermodellenlijf heeft. Andere kersverse moeders gaan dan denken dat zij óók in een croptop moeten verschijnen, reageerde iemand. En dat Chrissy best trots mag zijn op haar lijf, hoor, maar of ze even wat meer rekening zou willen houden met de rest van de wereld die niet zoveel mazzel heeft met hun lichaam.
Doe. Even. Normaal.

Als Chrissy met haar honden op de foto gaat, verkondigt ze dan ook de boodschap dat iedereen een hond zou moeten nemen? En is dat dan ongevoelig voor mensen zónder hond? Of nog erger, wiens hond net is overleden? En als we haar zien koken, iets wat ze heel veel doet, moeten we daar dan uit opmaken dat iedere vrouw achter het aanrecht moet? En moet ik me persoonlijk beledigd voelen omdat ik alleen maar dood en verderf kan aanrichten in een keuken en never ever een smakelijk gerecht weet te produceren?

RAMMEND LICHT ONTVLAMBAAR
Zodra het over moeders, kinderen, opvoeden, borstvoeding en post-bevallingslijven gaat is iedereen zo rammend licht ontvlambaar. Laat ik vooropstellen dat ik zelf een minimaal aantal kinderen heb gebaard (nul, om precies te zijn) en ik dus niets weet over de struggle van 9 maanden lang opgerekt worden en daarna de boel weer een beetje terug in model moeten krijgen. En ik kan me heus voorstellen dat het mega frustrerend moet zijn hoor, al die supermodellen die een maand na het baren alweer spik en span in het lijf zitten.

Maar dat zegt toch nog niets over jóu?

Als iedereen in de sloot springt, doe jij het dan ook? Vergeet ook niet dat het hun werk is om giga-slank door het leven te gaan. Geef mij een paar miljoen per jaar en moet je zien hoe hard ik kan sporten. En ja, dan knal je na de bevalling ook weer sneller terug in de shape die je al had. Normale mensen zijn natuurlijk niet binnen drie weken weer net zo slank als voorheen, dat weet iedereen. Normale mensen hebben ook niet een kleine 7 miljoen volgers. En zijn niet getrouwd met John Legend. Je hebt toch vriendinnen om je heen, nichten, zussen, moeders of weet ik veel, normále mensen die net als jij eindeloos lang met die post-babybuik zitten. Als je je slecht gaat voelen door andermans (slanke) successen is dat jóuw probleem, niet dat van hen. Dus niet zeuren om anderen, maar gewoon zelf ook met die kettlebell in de weer. Of niet natuurlijk, zelf weten, maar dan ook niet met dat vingertje wijzen graag.

Ooit komt het goed met de wereld jongens, one Chrissy-Teigen-scandal at a time.

Ondertussen heeft John Legend hatend Twitter gedist >