Het moederschap is niet de belangrijkste taak die een vrouw heeft

Bij dezen twee feiten over mensenrechtenadvocaat Amal Clooney. Aan jou de keuze welke je belangrijker acht:

1. Ze is in blijde verwachting van een tweeling, met man George.

2. Ze sprak de Verenigde Naties toe wereldleiders aan te sporen zich uit te spreken tegen de moorden gepleegd door ISIS.

Als je de keuze laat bepalen door hoe de media het verslaan, dan zal je allicht naar het eerste feit neigen. Clooney mag dan een flink aantal jaren in de schoolbanken hebben gezeten, zich aldaar uit de naad hebben gewerkt om een behoorlijke mensenrechtenadvocaat te worden, het weerhield schrijvers er niet van op te tekenen dat er bij Amal al een babybuikje zichtbaar was onder haar redelijk strakke zwarte pak. Een modejournalist vroeg zich zelfs af: 'Wearing 4 and a half inch heels while pregnant… is that wise, Amal?'

Goed. Dat is een beetje als aan Superman vragen of die lange cape wel praktisch is als-ie kinderen uit een brandend gebouw poogt te redden. Het antwoord luidt: 'Niet per se een relevante vraag.'

Clothing, Street fashion, Coat, Fashion, Yellow, Overcoat, Trench coat, Outerwear, Snapshot, Fashion model,

Amal Clooney bij de VN voor haar speech over genocide; en toen een moderedacteur vroeg: \

De skills die je als moeder, of aanstaand moeder, in huis zou moeten hebben, wordt een steeds relevanter onderwerp om 'ns een flink potje over te discussiëren. 'In the past year, women have been told either implicitly or explicitly that traditional roles are the ones they should be most focused on fulfilling,' schrijft Ella Alexander in de Amerikaanse Bazaar.

Daarbij stelt ze dat vrouwen onder het bewind van Donald Trump niet op verandering hoeven te rekenen. Niet als-ie dingen blijft roeptoeteren als: 'Putting a wife to work is a dangerous thing, because a softness disappeared.' En: 'When I come home and dinner's not ready, I go through the roof.'

Niet gek dat Kellyanne Conway, raadgever van president Trump, zegt: 'My favorite label is Mommy.' En niet gek dat Ivanka Trump verklaart: 'The most important job any woman can have is being a mother.'

"The glorification of motherhood implies that a woman's main purpose is not to change the world."

Voor de goede orde: moeder-zijn is zonder enige twijfel hartstikke belangrijk en naast een grote vreugde ook een knoeperd van een uitdaging waarover echt niet makkelijk gedacht hoeft te worden. Maar het is niet de belangrijkste taak die een vrouw heeft.

En, hoe bevredigend de positie als moeder ook moge wezen, het is niet altíjd de belangrijkste bijdrage die een mens levert aan de wereld. Waarschijnlijk weten een heleboel van degenen die tot hier geraakt zijn met lezen niet hoeveel kinderen Harriet Tubman of Marie Curie of Elizabeth Cady Stanton hadden, maar waarschijnlijk (en hopelijk) weet je wel ongeveer wat deze vrouwen nog meer voor elkaar gebokst hebben in het leven.

De bejubeling van moederschap door de maatschappij gaat voorbij aan het feit dat vrouwen meer zijn en meer kunnen, en impliceert stilletjes dat het voornaamste doel van vrouwen niet is de wereld te veranderen, maar om te dienen als handvat voor jonge vrouwen en toekomstige mannen. Hoewel iets anders geformuleerd: bovenstaande is in essentie niet anders dan wat verschillende congresleden van Trumps Republikeinse Partij riepen, namelijk dat vrouwen vooral hosts waren.

"If the most important job was being a parent, ambitious men would all be jockeying to be the best father in the world."

'This might be less offensive if anyone said being a father is a man's most important job. But it's always assumed that a father's most important job might be something like… being the President. Or walking on the moon. Or being the Vice President. So, something quite important, really,' schrijft Ella Alexander.

De gedachte dat moeder-zijn het belangrijkste is wat een vrouw kan worden in het leven, is een oude en gedateerde gedachte en komt uit de tijd dat vrouwen niet echt andere 'beroepen' mòchten uitoefenen. Daarbij is het nog steeds een beetje zo dat als je als vrouw maar niet jammert, niet voor je rechten opkomt, niet in de bres springt, je een goede moeder bent, en dat als je wel wat van je laat horen, zoals een Sufragette, je bij voorbaat maar een beetje aanmoddert met je moederschap.