Vertel.
‘Nou, eigenlijk komt het erop neer dat er geen enkele catwalk was waarop de schouder géén prominente rol speelde. Als ontwerpers de kans kregen om de schouder te tonen, dan grepen ze die. Niet dat het een grote strapless bende was, integendeel: de mouw is terug, maar de schouders zijn bloot. We zagen ze door cut-outs steken, er waren allerlei soorten dubbele off the shoulder-varianten, asymmetrische halzen, diepe V-halzen waarin ook de sleutelbeenderen een claim to fame doen…’

Goh, fijn. Toch?
‘Jazeker! Donna Karan heeft ooit gezegd dat schouders het allermooiste deel van een vrouw zijn. Ook als je al wat ouder bent. Halzen gaan kreuken, decolletés rimpelen, maar schouders blijven mooi.’

Een heel democratische trend dus.
‘Nou en of. Iedereen kan dit. We hebben heel veel moeilijke lichaamsdelen gehad – billen, buiken en benen – waar je vooral slank en piepjong voor moest zijn en dan is dit een verademing.’

En loeisexy bovendien.
‘Absoluut! Kijk naar de middeleeuwen, Marie-Antoinette, de achttiende eeuw: het lichaam ging verborgen onder korsetten, hoepelrokken en pofmouwen, maar de schouders en sleutelbeenderen kregen een verleidelijke rol. En mijn oma’s: het enige waar ze iets sexy’s mee konden doen in hun Zeeuwse klederdracht waren die schouders. En denk aan vrouwen in westerns, een Brigitte Bardot, een Claudia Cardinale!’

Fascinerend.
‘Maar echt! Interessant hoe zo’n vergeten lichaamsdeel tegelijk ook zo’n belangrijke indicatie is van de tijdgeest. In elk decennium speelt de schouder wel een rol. Neem de eighties, die kun je toch echt niet los zien van de powerschouder.’

Waar zag jij deze nieuwe trend het eerst?
‘Dat is altijd lastig te zeggen, ineens is-ie daar in al zijn glorie. Door die seventiestrend van de afgelopen twee seizoenen, Céline vorig jaar… Langzaam sijpelt hij het modebeeld binnen en afgelopen fashion week was hij dus overal. Ook front row.’

Is de schouder gewoon weer aan de beurt dan?
‘We gingen van heel bedekt naar androgyne naar jong en bloot naar dit. Het klopt helemaal met het vrouwbeeld van nu, die easy, ogenschijnlijk moeiteloze manier van vrouwelijk en sexy zijn. Al is het nog steeds lastig om dat op een goede manier te doen. Ik vind dat veel mensen daar beter over zouden moeten nadenken. Ik zeg: kies voor twee schouders bloot. Eén schouder vind ik al snel aanstellerig of armoedig. En pas op met strapless, niet heel veel mensen kunnen dat hebben.’

Dus we moeten maar niet massaal de halsboordjes uit onze jurken en shirts gaan knippen?
‘Dat zou ik niet doen. Verschil ga je maken door hóé je het laat zien. Zorg vooral dat het polished en structured oogt en kies je gelegenheid; voor naar je werk is het misschien wat té dressed-up. Maar je kunt het wel afzwakken door er iets onder te dragen. Een racerback, spaghettibandjes, een bikinitop. En behabandjes hoeven tegenwoordig echt geen probleem meer te zijn, je moet alleen iets meer nadenken over de kleuren, de compositie, het soort bandje: speel ermee.’ 

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in ELLE