Het was wat. Donderdag was daar het nieuws dat Kanye West in het weekend wereldwijd 21 'Temporary Pablo Stores' zou openen. Toen het nieuwsbericht in mijn Facebook-feed verscheen ging ik er tijdens het klikken al vanuit dat Nederland er niet bij hoorde. Kanye gaat toch vaak voor Parijs, New York of Londen. Maar wat had ik het fout. Want daar stond het, in grote letters, AMSTERDAM. Kanye kwam naar Amsterdam! Of nou ja, zijn kleding dan.
Nu moet je weten dat ik al járen Kanye West-fan ben. Al sinds mijn 14-jarige ik op de middelbare school tijdens de Grandi Art – een event dat zéér serieus werd genomen op het Baarnsch Lyceum - met vriendinnen op Jesus Walks een dansje deed (en won! Dat moest een teken zijn). Je begrijpt dat ik bij die winkel moést zijn. En, weer een teken, ik had net die week nog vakantie dus ik kon mijn vrijdag best 'verspillen' aan een paar uur staan.
Toegegeven: ik zag er wel een beetje tegenop. Ik had de horrorverhalen over de rijen voor Kanye Wests pop-up store in New York City gezien (mensen die na úren wachten werd verteld dat de boel op was!) en zag al voor me dat zich ook zo'n drama voor mijn ogen zou voltrekken. Toch waagde ik het erop en om 10.15 uur stond ik in de rij aan de Rozengracht. Zo zag dat er dus uit:
Gelukkig kwam een kwartiertje later ex-collega/vriendin Ilonka mij gezelschap houden – 'ik kom alleen even kijken hoor!' – en stonden we twee uur later te mingelen met de anderen in de rij (shout-out naar Lise!). En dat staan, dat was niet eens zo erg. Het regende niet, ik had Sultana's en water en het werd voor Ilonka en mij een sport om de camera's en fotografen te ontwijken (totdat vriendin Marije met haar crew van RTL Boulevard verscheen en ons tóch nog op film zette. Busted!).
Zo doodden we een beetje de tijd en naarmate de uren wegtikten werd onze groep steeds groter. Collega Moniek hopte 'ook even langs om te kijken' en bleef vervolgens tot het bittere eind – dat is dus wat zo'n rij plots met je doet; ineens MOET je blijven. En op het laatste moment voegde ex-collega Stefanie met haar dochter zich bij ons.
Meteen het bewijs dat dit de meest relaxte rij ooit was. Niemand klaagde dat ons clubje ineens uit vijf man bestond en dat best veel mensen voor waren gekropen. Bedankt bij dezen <3.
Rond drie uur kwam de deur van de Pablo pop-up store angstvallig dichtbij en kreeg ik steeds meer hoop dat het ECHT GING LUKKEN. En ja hoor, op de memorabele tijd van 15.45 – ik heb het bijgehouden – stapten we de witte oase met Kanye-merch binnen.
HALLELUJA!
Oh, en dit zijn Ilonka en ik dus (wederom: busted):
Een kwartier later stonden we met gevulde tassen en een hele lege portemonnee (ik durf niet te zeggen wat ik heb uitgegeven) weer buiten en trakteerden we onszelf op wat welverdiende versnaperingen. Het was gelukt. HET WAS GELUKT!
Het was een ervaring. En het viel alles mee, zo'n Kanye-rij. De tijd gaat snel, de crew van de pop-up store was aardig – en geduldig; we hebben ze wel tig keer vanuit de rij aangeklampt met vooraf-vragen over maten, kleuren en pasvorm – en het gaf ons uitgebreid de kans om wat Pokémon te vangen. Win-win.
En Kanye West? Die telt nu zijn miljoenen die hij het afgelopen weekend heeft verdiend. Wat een slimmerd is het toch.
