Haar grote huis was zo vers dat het eigenlijk nog niet klaar was, maar dat mocht onze pret niet drukken. Het had oneindig hoge plafonds, op maat gemaakte kasten en er was wijn. Er was ook een leuke baby. Knap en zoet, dat zag je aan alles. We, de vriendinnen, bespraken werk- en familieaangelegenheden en roddelden over bekenden en minder bekenden op Instagram. Vriendin M. zei dat ze de laatste tijd zó moe werd van al die perfect geënsceneerde foto's van iedereen, dat ze er serieus over dacht om op haar eigen Insta-account alleen nog maar realistische zaken te posten. Want het leven was vaker veel minder glamorous dan werd getoond. Ze bekende dat ze een minuut voor onze komst nog alle rondslingerde meuk onder de trap had gemikt en schonk met natte haren een glas wijn voor ons in. Ze had absoluut een punt. Waarom zouden we niet eerlijker zijn over hoe het er echt aan toegaat.
'Ga je dit dan ook posten?' vroeg ik, en gebaarde met mijn hoofd richting de torens onuitgepakte verhuisdozen tegen de ongestuukte muur en de opgebroken tuin die er zeker nog maanden bij zou liggen als een gehavend festivalterrein.
'Bwrfft' zei haar knappe baby en braakte in twee flinke golven kots zijn hippe sterrenpyjama en het designervest van z'n moeder onder. 'En dit?' vulde de andere vriendin aan.
We lachten hartelijk om baby's gevoel voor timing. Ik nam nog een slok verdicchio.
'En jij?' vroegen ze toen aan mij. 'Hoe ga jij dat doen met ELLE?' Hun blikken bleven hangen op mijn gegipste arm. Het resultaat van een angstige achtervolging door een gestoorde man die ik uiteindelijk had moeten bekopen met een steekwond. Nota bene gebeurd na het gezellige lanceringsfeestje van het september-issue.
'Ik ga het er maar niet over hebben,' zei ik. 'Ik zit midden in het accessoirenummer.' Want in oktober vieren we schoenen, tassen, sieraden en hebberig makende gadgets. Dan is het tijd om lekker plaatjes te scheuren van een binnenkort aan te schaffen nieuwe cross body-tas of hoge laarzen. Terug op de redactie lees ik het artikel over geluk dat ook in deze ELLE verschijnt. Het gaat over wat dat is, geluk, en wat je zelf kunt ondernemen om het te ervaren. Bijvoorbeeld door goed voor anderen te zijn, blijkt uit onderzoek. 'We floreren door warmte en uitwisseling met anderen,' staat erin. Het werkt twee kanten op dus. Voor de gever en de ontvanger.
Maarten van Huijstee, een van de initiatiefnemers van de Inner Peace-conferentie zegt in het verlengde hiervan (op pagina 82): 'De essentie van het leven ligt in voor elkaar zorgen, vriendschap, liefde geven en krijgen.' Ineens denk ik, hoezo zou ik het er hier niet over hebben? Want het klopt exact. Uit dit bizarre hoofdstuk is ook iets moois gekomen. Er is zo veel hulp, liefde, omhelzingen en aandacht op gang gekomen dat ik naast alle ongemak en schrikkerigheid ook een gevoel van geluk ervaar. Ik zal ongetwijfeld nog een tijd zoet zijn met de mindere kanten van het verhaal, maar heb alle hoop voor de toekomst. Uit betrouwbare bron weet ik trouwens dat retail-therapie (aanvullend) ook helend werkt. Ik ben dus ook gewoon begonnen met scheuren vast.
ELLE's oktobernummer ligt vanaf vandaag in de winkel.
