Je kunt het niet gemist hebben: de beef tussen Kendrick Lamar en Drake. Al weken volgen hiphopliefhebbers wereldwijd de ruzie. De diss tracks van de rappers gaan over en weer. Ze zijn juicy. Ze zijn gemeen. En ze gaan steeds verder onder de gordel. Die twee mannen moeten vooral zelf weten wat ze doen, maar waarom moeten er onschuldige vrouwen bij worden betrokken?
De ruzie tussen Drake en Kendrick Lamar, uitgelegd
De rivaliteit tussen rappers Drake en Kendrick Lamar neemt nieuwe proporties aan nu beiden elkaar al weken belachelijk maken in hun nummers. Het wordt de vocale vechtpartij van het seizoen genoemd, de Biggie en Tupac van onze generatie. De Genius-website crashte door fans die massaal alle name drops, dubbelzinnigheden en toespelingen van de rappers uit de lyrics probeerden te ontleden. Spotify besteedde er zelfs aandacht aan met een reclamebord op Times Square en de tekst 'Hiphop is een competitieve sport'.
De twee grootste rappers ter wereld waren in 2011 nog vrienden. In 2013 plant Kdot het zaadje voor de ruzie die nu een kookpunt heeft bereikt. In dat jaar bracht hij het nummer Control uit. Daarop rapt hij over twaalf rappers en hoe hij ze wil vermoorden met zijn succes. Één van die twaalf is Drake. Vanaf dan tot 2023 blijven de twee rappers af en toe met modder naar elkaar gooien, maar daar blijft het bij.
Dat verandert allemaal wanneer Drake in 2023 zijn nieuw album For all the dogs uitbrengt met daarop zijn nummer samen met rapper J Cole, First Person Shooter. J Cole rapt hierop dat hij, Drake en Lamar, 'de grote drie' van het huidige hiphoptijdperk zijn. Dat schiet in het verkeerde keelgat bij Kendrick Lamar. Vanaf dat moment vliegen de diss tracks over en weer.
De diss tracks van Drake en Kendrick Lamar worden steeds persoonlijker
Beginnen de verwensingen in het begin nog relatief onschuldig, met teksten als, 'Er is geen grote drie, er is alleen ik' door Kendrick, inmiddels worden de aanvallen steeds persoonlijker. De twee rappers vallen niet alleen elkaar aan, maar ook hun vrienden, medewerkers, familieleden én vrouwen.
De strijd steeds wordt daarmee steeds ongemakkelijker om aan te zien. Vooral het feit dat onschuldige vrouwen erbij betrokken worden, is niet oké. Zo beschuldigt Drake Kendrick ervan zijn vrouw Whitney Alford te hebben bedrogen en misbruikt.
Kendrick reageerde daarop door Drake een vrouwenhandelaar, pedofiel en laffe vader van niet slechts één maar twee kinderen te noemen. Dit zijn explosieve (en ongefundeerde) beweringen die een beroep doen op het trauma en lijden van een groot aantal vrouwen. Maar denk maar niet dat ze daarmee zitten. Uit alle nummers en de commotie eromheen blijkt duidelijk dat geen van beide rappers zich ook maar één seconde écht bekommert om de zogenaamde betrokken slachtoffers – de vrouwen.
De grove ironie is dat ze elkaar er allebei van beschuldigen vrouwonvriendelijk te zijn. Wat ze even missen is dat dit hartstikke hypocriet is. De uithalen die ze naar elkaar doen, bevatten namelijk haat naar vrouwen. En daarmee zijn ze zélf vrouwonvriendelijk.
Waarom de diss tracks van Drake en Kendrick Lamar vrouwonvriendelijk zijn
Zo rapt Kendrick tegen Drake op Euphoria, een zes minuten durende diss track, over hoe Drake achter minderjarige meisjes zou aanzitten. Daarmee doelt hij op de roddel dat Drake rond 2018 iets had met de toen 14-jarige Millie Bobby Brown. 'We hate the bitches you fuck ’cause they confuse themself with real women', rapt Kendrick. Als dit een aanklacht is tegen Drake’s karakter, waarom zou je dan dit jonge meisje met hem meeslepen? Is het probleem hun verwarring, of is het Drake’s gebrek aan ethiek?
Kendrick herhaalt zijn boodschap in meet the grahams en beweert dat Drake’s label OVO een toevluchtsoord is voor 'zedendelinquenten' en in Not Like Us noemt hij zijn tegenstander een 'gecertificeerde pedofiel'. Dit zijn zeer zorgelijke verhalen, maar wie is Kendrick om de moraalridder te spelen – terwijl hij zelf openlijk misbruikers steunt? Zo dreigde Kendrick Lamar zijn muziek van Spotify te halen in protest tegen de verwijdering van de muziek van R. Kelly, een veroordeelde pedofiel.
Drake, net zo hypocriet, haalt een soortgelijke truc uit. Dat doet hij door Kendricks vrouw voor de leeuwen te gooien. Op zijn diss track, Family Matters, begint hij de racial politics en huiselijk geweld door Kendrick. 'You the Black messiah wifin’ up a mixed queen / And hit vanilla cream to help out with your self-esteem.' en 'Your baby mama captions always screaming 'Save me'.' Het leed dat dit zijn vrouw (Withney Alfred) kan veroorzaken, lijkt niet eens door te dringen tot Drake.
In hun gevecht doen de twee rappers zich voor als allies van vrouwen, terwijl uit hun teksten blijkt dat het slecht is om een vrouw te zijn. Ze beledigen elkaar omdat ze verwijfd zijn, Drake hekelt Kendrick omdat hij klein is (How the fuck you big steppin' with size 7 mens on), Kendrick lacht Drake uit omdat hij meisjesachtig is (I believe when you stand next to Sexxy Red you see two bad bitches). De twee zijn misschien rivalen in de rapwereld, maar ze zijn verenigd in hun misogynie.
