Wie zich verloofd, trouwt doorgaans, maar sóms ook niet. ELLE.com sprak drie vrouwen die hun verloving verbraken en vroeg ze waarom én hoe hun omgeving reageerde.

'Ik kan nu even niet bellen'
De reden > Grace wist dat ze haar bruiloft moest afblazen toen ze haar verloofde belde vanuit een ziekenhuis in Griekenland en "ik kan nu niet bellen" het eerste was wat hij zei. Ze was alleen op reis gegaan, want haar verloofde was acht weken op zakenreis. Toen ze haar enkel brak en hij haar niet zijn prioriteit maakte, maakte ze de beslissing de bruiloft te cancelen. Grace: 'Ik voelde al langer geen connectie met hem: op emotioneel en op fysiek vlak. Hij wilde niet toegeven hoe weinig we met elkaar sliepen, waardoor ik me alleen voelde in dit probleem. Wanneer ik om intimiteit vroeg, stootte hij me juist af. Na het telefoontje in Griekenland realiseerde ik me dat onze relatie alleen werkte als het goed met me ging, niet als het minder goed met me zou gaan.'
De reactie > Nadat de bruiloft was afgeblazen, ging Grace weer alleen op reis. 'Als ik foto's van mezelf postte, verweten mensen me dat ik opschepte over hoe goed het met me ging, terwijl ik me eigenlijk ellendig voelde.'

Sexgebrek
De reden > Een gebrek aan sex was voor Rebecca een reden om nog eens na te denken over haar toekomstige man. 'Waar het op neerkwam: we hadden heel weinig sex, en verschillende ideeën over wat een normale frequentie was. We zaten totaal niet op dezelfde golflengte, en dat was ik onacceptabel vond, was voor hem niet bespreekbaar.'
De reactie > 'Als ik het gebrek aan sex noemde, reageerde mijn omgeving over het algemeen heel begripvol. Je hebt het er liever niet met te veel mensen over, maar op een manier was het ook makkelijker om er niet omheen te draaien. Mijn verloofde - en inmiddels ex-vriendje - was heel verdrietig en wilde niet dat we uit elkaar gingen.'

Te jong
De reden> Amanda was nog maar 22 jaar toen ze werd gevraagd. 'Ik had nog helemaal niet genoeg zelfkennis of zelfvertrouwen om meteen "nee" te zeggen. Het voelde wel alsof ik gelukkiger hoorde te zijn - ik bedoel, iemand had me ten huwelijk gevraagd. Hoe vaak had ik dit moment niet in films gezien, of hadden mensen om me heen me verteld hoe fantastisch het is om met iemand te gaan trouwen. Het voelde alsof er iets mis was met me.' Toen Amanda op haar werk Peter ontmoette, wist ze wat ze miste. 'Ik realiseerde me dat Peter en ik een chemie hadden die ik en mijn verloofde niet hadden. De man met wie ik mezelf in de toekomst zag was Peter, en niet de jongen die ik leerde kennen tijdens mijn studie.'
De reactie > 'De mensen van wie ik verwachtte me in mijn keuze te steunen, waren er in het begin juist niet voor me. Toen ze over de eerste schrik heen waren, draaiden ze bij en vonden ze het juist moedig dat ik hiervoor had durven kiezen.'

Lees het hele artikel hier.

10 dingen die je nooit tegen een bride-to-be moet zeggen >

Is dit de origineelste trouwuitnodiging ooit? >