Een kleine rekensom doet inzien dat ik in die jaren een goede zevenduizend euro aan inschrijfgeld heb betaald, bij gyms waar ik vervolgens nooit kwam. Mijn uitstelgedrag is een probleem, in combinatie met een diepe haat voor de sportschool. Het stinkt er naar alle varianten zweet, van nog net acceptabel tot halve staat van ontbinding, er liggen haren in de doucheputjes, de apparaten zijn kleverig en al die ijdele spierbundels die daar tot in den treuren met stukken ijzer lopen te zeulen vind ik vooral heel kansloos. Maar hardlopen vind ik stom, ik kan niet tennissen (of elke andere sport met een bal) en met mijn motoriek is dansen of ballet ook een vrij troosteloze bedoening. Desalniettemin weet ik nog steeds geen vrede te vinden met mijn wapperende kipfilets of met liefde volgestopte buik, en dat ik puffend en kreunend de trap op loop naar mijn appartement op drie hoog vind ik ook vrij zorgelijk. Bovendien, we worden allemaal ouder, en ik zou graag zo lang mogelijk op een gezonde manier de wereld tegemoet gaan. 'Je moet het léren leuk vinden,' zegt iedereen die regelmatig sport. 'Als het eenmaal in je ritme zit ben je hooked for life.'

5 april | Tijd voor actie

Dus na enig nadenken (en, toegegeven, een paar vrij traumatische bikinipassessies) besloot ik om dat uit te zoeken. Als je drie maanden fanatiek gaat sporten, kun je dan niet meer zonder? Als ik dan als sportliefhebber uit de bus rol is het onomstotelijk bewezen: iedereen kan sporten leuk vinden. Ik meld me bij ELLE met dit verhaal, en als ik eenmaal een 'go' te horen krijg is het definitief: ik moet gaan sporten. O gód waar ben ik aan begonnen!

20 april | De voorbereiding

Stap 1 van Het Sportproject is een trainer. Iemand die me erdoorheen sleept, motiverende dingen tegen me roept en me de fijne kneepjes van het sportvak uitlegt. Ik heb er twee weken voor nodig maar uiteindelijk komt Bas van Beest van Slim Living op mijn radar. Met zo'n achternaam moet het wel goed zitten, dacht ik zo, en vanaf dag 1 doop ik hem om tot Het Beest. Dat zal me leren. Hij heeft een privégym en op zijn website lees ik dat hij vooral gaat voor 'structurele gedragsveranderingen op de lange termijn' en niet voor de snelle en dus tijdelijke oplossing. Maar doel van dit project is om het zélf leuk te vinden, en ook zonder brullende trainer in beweging te komen. Zo kwam ik uit bij OneFit, een systeem waarbij je met één maandkaart bij tientallen sportinstanties terechtkunt. Dus op maandag pilates, dinsdag zwemmen en donderdag een potje ouderwets apenkooien? Dat kan. Tot slot neem ik een tienrittenkaart bij het net geopende Rocycle, in Amsterdam. Een Amerikaans indoorcyclingconcept, door Rogier van Duyn en Roxy van der Noordt naar Nederland gehaald, dat zich nog het best laat uitleggen door het als spinnen te bestempelen. Maar, je doet het in het donker bij kaarslicht, op loeiharde muziek, en in de States zijn Vanessa Hudgens, Selena Gomez, Alessandra Ambrosi en nog tientallen andere supersterren er compleet van in de ban. 'We believe fitness should be fun' is het motto bij Rocycle, en dat klinkt me als muziek in de oren.

29 april | Het begin

Alles is geregeld en gedaan. Maar dan moet ik zélf nog aan de bak, en tussen voorbereiding en ook daadwerkelijk sporten zit nog een diepe kloof van laksheid en luiheid. 'Maar ik dénk wel heel veel aan sporten,' zeg ik opgetogen. En ik heb een stapel sportkleding gekocht, want iedereen zegt dat je met een goed sportpak al op de helft bent. In kleren kopen ben ik dan weer bijzonder daadkrachtig. De eerste keer dat ik bij Rocycle kom is ook meteen de eerste keer in bijna een jaar dat ik überhaupt weer iets sportiefs doe. Paars aangelopen en met zweet op plekken waarvan ik niet wist dat ze zweet konden produceren sta ik een klein uur later weer buiten. De volgende ochtend word ik getrakteerd op gierende spierpijn, dus dat is een goed teken.

Het Beest heeft me, geheel tegen mijn zin in, gevraagd een eetdagboek bij te houden.

3 mei | Het Beest

Tijdens de eerste afspraak met Het Beest vertel ik dat mijn doel is om sporten leuk te vinden, en niet om acht centimeter bij de heupen te verliezen. Dat is alleen maar een bron van teleurstelling en bovendien wil ik niet stoppen met drinken, geen vetpercentages meten of eiwitten uitbalanceren. Al die fitgirls op Instagram zorgen voor een totaal vertekend beeld van sporten. Voor mij gaat het om bewegen, fitter worden, gezonder worden, zonder er iets wezenlijks voor te laten, en als de kipfilets dan minderen en de buik wat strakker wordt is dat een mooi extraatje, maar niet het doel. Hij vertelt me dat beginnen met sporten niet zo moeilijk is, maar het volhouden wel. 'Bouw je sportmomenten in en beschouw die als heilig. Als je met jezelf afspreekt elke woensdagavond te gaan sporten, kun je daar rekening mee houden, en behoed je jezelf voor het bekende excuus "mórgen ga ik echt."'

10 mei | Ik wil wel, maar...

De lessen bij Rocycle vind ik fantastisch. Door de harde muziek en de bewegingen die je op het ritme van de muziek doet lijkt het helemaal niet op sporten, maar eerder op dansen bij een groot festival, en toch kom je helemaal bezweet en kapot naar buiten. Het Beest zie ik eens per week, maar ik heb nog geen enkele afspraak gemaakt via OneFit. Het komt allemaal toch niet echt lekker van de grond en sporten voelt vooral als een moetje, niet iets waar ik naar uitkijk.

14 mei | De confrontatie

Het Beest heeft me, geheel tegen mijn zin in, gevraagd een eetdagboek bij te houden. 'Sporten is één, maar goede voeding is de motor.' Ik sputter heftig tegen maar hij haalt me uiteindelijk toch over, en als we mijn eetdagboek bekijken moet ook ik toegeven dat het vrij ernstig met me is gesteld. Er is geen enkele regelmaat te ontdekken, ik eet structureel de verkeerde dingen, en de hoeveelheid wijn die erin gaat is ook niet iets om trots op te zijn. 'Misschien moet je dit toch een beetje gaan aanpassen Lies...'

20 mei | De vaart zit erin

En hij heeft gelijk. Al na een kleine week met een gezond eetpatroon merk ik verschil. Ik word beter wakker, heb gedurende de dag meer energie, en zit mijn broek nou wat losser? Ik ga nog een stap verder en koop een set elastieken om ook thuis te sporten, en ben geheel en al voornemens om tijdens mijn persreis naar Italië die de volgende dag begint er elke avond in de hotelkamer mee in de weer te gaan.

Ik vind het écht leuk, maar in de planning is dat uurtje zweten toch het eerste dat ik laat vallen.

10 juni | Terug bij af

In Italië heb ik welgeteld nul keer aan de elastieken gezeten, maar na terugkomst ben ik weer helemaal op dreef. Twee keer per week naar Rocycle, dubbele sessies met Het Beest, ik doe pilates en yoga via OneFit en voor mijn gevoel is het project nu al geslaagd en heb ik mijn doel bereikt. Maar er kwamen nog twee persreizen, veel sociale events en een agenda die totaal tegenstrijdig is met die van Het Beest en dan ben ik mijn net gevonden ritme volledig kwijt. Ik vind het écht leuk, maar in de planning is dat uurtje zweten toch het eerste dat ik laat vallen, en tijdens reizen komt het niet in me op om in de hotelkamer oefeningen te doen. Als Het Beest en ik elkaar weer zien merk ik dat ik veel meer moeite heb met de training, waardoor ik gigantisch van mezelf zit te balen.

2 juli | Hooked for life?

Het is zaterdagochtend en ik kom net terug van Rocycle, en elke keer als ik uit die lessen kom duik ik als een bezetene achter m'n MacBook om nieuwe sportafspraken in te plannen. De komende week heb ik élke dag iets staan. ELKE dag. Het komt de sessies met Het Beest ook ten goede, ik hou de training beter vol, heb steeds minder spierpijn, het geeft me ontzettend veel energie en ik leer veel van hem. Vreetkick en toch per ongeluk die hele zak chips leeggegeten? 'Prima, niets aan de hand,' zegt Bas. 'Stel jezelf na afloop de vraag of het het waard was. Heb je er écht van genoten? Good for you! En if not? Mooi, dan weet je dat voor de volgende keer.' Het Project lijkt een glanzende afloop te krijgen. Maar ook merk ik dat er een keerzijde op de loer ligt, namelijk dat ik er veel te veel in opga. Van Het Beest moet ik rustmomenten inplannen, maar een dag niet sporten voelt als valsspelen, dus ga ik soms wel twee keer per dag. Ik maak zelfs foto's van mezelf in de spiegel maar weet me ervan te weerhouden die ergens op social media te plaatsen, want aan die opschepperij weiger ik pertinent mee te doen.

6 juli | Laatste keer met Het Beest

Ik zie zichtbaar verschil aan mijn lichaam maar vooral merk ik dat mijn hoofd er opgeruimd van wordt. Tijdens drukke periodes en dagen vol stress vind ik het heerlijk om even een uurtje te ontspannen door me enorm in te spannen met iets anders. Ik zal je sterker vertellen, ik heb mijn oog laten vallen op een sportschool waar ik door OneFit weleens lesjes heb gevolgd. Het ziet er prachtig uit, ruikt fris, de kleedkamers zijn schoon en doordat ik met Het Beest veel meer technieken heb geleerd heb ik zowaar zin om de trainingen daar zelf door te zetten. Tijdens onze laatste training spreken we af dat ik samen met hem naar die sportschool ga, en hij een trainingsschema voor me maakt dat ik daar kan uitvoeren. En we maken de deal dat we elkaar één keer per maand blijven zien, als stok achter de deur.

10 juli | De laatste dag van het project

Het project is ten einde, want de deadline voor dit verhaal nadert. Maar dat betekent niet dat het daarmee afgelopen is. Sterker nog, het begint nu pas. Het oorspronkelijke doel, sporten leuk vinden, was sneller behaald dan verwacht. Vooral omdat ik niet onwetend aan willekeurige machines ben gaan hangen, maar juist op zoek ging naar dingen die daar zo veel mogelijk vandaan bleven. Gek genoeg kwam de interesse voor het krachthonk daardoor vanzelf. Na het behalen van het eerste doel kwam al snel de behoefte aan een volgende, en de gewaarwording dat het knap lastig is om zónder doelen nog van de bank te komen. Dus doel twee is om een goed midden te vinden tussen te veel en te weinig, en om in december, wanneer ik traditiegetrouw de winter ontvlucht en me ergens op een tropisch strand parkeer, geheel zorgeloos in bikini te flaneren. Ik hoef niet af te vallen, maar een béétje strakker, dat wel graag. Zonder sixpack, met een cocktail. Want het moet wel leuk blijven.

Startertips

  1. Een personal trainer kost geld, maar hij of zij is het geld waard. Je hoeft je niet voor de rest van je leven blauw te betalen, investeer in drie of vier maanden begeleiding, stel samen doelen en zet een trainingsschema op dat je ook in je eigen budgetgym kunt voortzetten.
  2. Sla sportkleding in. Hoeft niet duur, ik kocht alles bij H&M, maar een goed pak zorgt ervoor dat je zin krijgt om het te dragen. In de gym dus.
  3. Wees realistisch, trap niet in die voor en na foto's van sportgoeroes, en geef jezelf de tijd. Als je binnen zes weken een sixpack wenst zal je er een hoop voor moeten doen en laten, en zal je daarna weer snel terugvallen in oude patronen. 'Radicaal omgooien is radicaal terugvallen,' zegt Het Beest daarover.
  4. Doe dingen die je leuk vindt. Er zijn zo veel manieren van bewegen waarbij je niet eens doorhebt dat je aan het sporten bent, zoals het door mij inmiddels zeer geliefde Rocycle of de klasjes op muziek van OneFit.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in ELLE