Hold your horses, vanaf vandaag start onze tweemaandelijkse gloednieuwe rubriek: ELLE Decoration test. De redactie test alles wat los en vast zit: hotels (op bijzondere plekken), de nieuwste gadgets en nog veel meer. Maar of we het mooi vinden, staat niet vast. In deze bloedeerlijke rubriek delen we onze mening, verbeterpunten incluis. Ready for take-off?
Met vandaag: BUNK Hotels, getest door online redacteur Julia Lassche.
Een heavenly opening
Een paar maanden geleden mailde BUNK mij met de vraag of ik op het openingsfeest van dit nieuwe hotel (in een voormalige kerk) wilde zijn. Feestje, uhm, yes! Daar ging ik, introducé mee, op weg naar Utrecht. De opening van het nieuwe hotelconcept in Utrecht was feestelijk en het hotel kwam zeker tot leven. De uitspraak 'het is hier geen hotel' waarmee de bedenker, Robin Hagedoorn, wil laten doorschemeren dat BUNK het allemaal net even anders doet, werd waargemaakt. Inclusief kleurbom. Voor mij kan het niet gek genoeg, dus ik had het zeker naar mijn zin. Oh, en had ik je al verteld over die engel die vanaf het balkon stond te wapperen met haar vleugels?
Liever een gewone kamer
Toen was het moment daar: ik mocht slapen in de voormalige kerk. Ik had van te voren wel een gewone kamer aangevraagd. BUNK verhuurt namelijk ook pods om in te slapen (een uniek concept in Nederland). Deze pods zijn mini-kamers, die als een blokkendoos in één grote ruimte staan. Heel tof, maar ik heb toch liever een bed, in een kamer zonder andere mensen. Want socializen doe ik liever in de lobby van het hotel.
Het was een vrijdagmiddag toen mijn introduce ofwel reisgenoot (het feest had ook bij haar een goede indruk achtergelaten) en ik de deuren van BUNK binnenstapten. Via de self check in-balie konden we inchecken in het hotel. Leuk aan BUNK vond ik direct dat we continue geëntertaind werden met héél véél leuke opmerkingen: 'We like you, little rebel'. Die vonden we op het beeldscherm bij de check-in, en door het hotel zelf.
Minder fijn: de lift was stuk. Dus mochten mijn introducé en ik, fit als we zijn (not), de nogal steile kerktrappen op naar boven, naar de vierde verdieping. Was ik even blij dat ik geen hakken aanhad. Gedurende ons hele verblijf bleef de lift stuk en dat leek me wel een punt van aandacht, mocht je gasten willen kunnen ontvangen die slecht ter been zijn bijvoorbeeld.
Slapen met een knuffel
Fijn gezelschap in de hotelkamer: de BUNK-beer. Deze ultra-zachte beer zat ons op te wachten op de groene fluwelen stoel, in de hoek van onze kamer. Een leuk detail van BUNK om deze berenfamilie uit te stallen over de verschillende hotelkamers. Niet alleen de beer viel op, ook de Philips Hue lamp zorgde ervoor dat mijn technologische hart sneller ging kloppen en al snel veranderden we de kamer van pimpelpaars naar knalroze. The party was on.
De kamer was klein, maar zeker fijn. De deur waarmee je de badkamer kon afsluiten, diende tegelijkertijd (wanneer je 'm een extra zetje gaf) als douchedeur, en boven het toilet waren de handdoeken uitgestald. Minder relaxed vond ik de wastafel. Deze was namelijk rond en om de wastafel heen kon ik maar amper wat spullen kwijt. Niet heel handig voor iemand die de gemiddelde Kruidvat meesjouwt op reis. Een mooi aandachtspunt, denk ik. Net als het stopcontact bij het bed, trouwens. Waar BUNK heel relaxed stopcontacten heeft gemaakt waar je alleen je iPhone-kabeltje in hoeft te stoppen, is er geen plankje om je mobiele telefoon vervolgens op kwijt te kunnen. Aangezien ik geregeld ontplofte telefoons onder kussens van mensen voorbij zie komen op Facebook, baarde dat me enigszins zorgen.
Brandnetel in je Gin
Och, mensen. Dat diner. Wat heb ik daar toch een potje zitten genieten! We mochten aanschuiven in de lobby van het hotel, waar je trouwens ook gewoon kunt eten zonder te overnachten bij BUNK. De mensen van BUNK zijn ontzettend gastvrij, beantwoorden met liefde al je vragen over allergieën of intoleranties en vertellen het liefst een verhaaltje bij het gerecht dat je uitkiest. Zo ging ik als welkomstdrankje voor de Brandnetel-Gin (such a rebel), proefde ik als voorgerecht een écht lekkere ceviche, ging ik voor de pasta pesto (maar dan anders) als hoofdgerecht en wisselde ik mijn trap-workout in voor een snickers-dessert. Ja, dat was pas echt hemels. Verbaasd was ik wel door het dessert dat mijn reisgenoot koos: een crème brûlée van geitenkaas (genaamd kortsluiting). Mijn grootste nachtmerrie (want: geitenkaas), maar zij vond het heerlijk.
Hemels slapen
Het bed was stevig, de lakens knisperend: mag ik een abonnement op BUNK? Slapen in een ander bed zorgt voor mij altijd wel voor wat slapeloze nachten, maar mijn reisgenoot was binnen no-time knockout. De bedden van BUNK hadden hier dus niets mee te maken. Het ontbijt 's ochtendsvroeg verraste me misschien nog wel het meest: er was geen buffet, maar we mochten gewoon een gerecht van de kaart bestellen. Beide vroegen we om de bowl met avocado, zalm, gepocheerd ei, salade en vers gebakken brood. En die kregen we, zeg. Jum. Mocht je een bezoek plannen bij BUNK, vergeet dan niet om een cappuccino (of drie) te bestellen. Daar zitten namelijk geheime boodschappen in verstopt, hoe leuk? Verklappen welke dat zijn doe ik niet, maar bestel deze zeker.
BUNK gaat het wel maken
De eindconclusie van dit verblijf lijkt me duidelijk: een echte aanrader. Slapen in een pod was niet voor deze luxepoes weggelegd, maar dat de pods er erg netjes (en Instagrammable) uitzagen kan ik niet ontkennen. En de kamer waar ik zelf in sliep voelde goed aan. Ik denk dat BUNK een aantal kleine dingen aan zou mogen passen om de gebruiksvriendelijkheid van de hotelkamers te verhogen (denk stopcontact, wastafel). Aan de gastvrijheid hoeft vooral niets te worden gedaan, ik voelde me meer dan welkom! BUNK, you little rebel, I like you!
Op de hoogte blijven? Volg ELLE Decoration NL dan op Facebook en Instagram.
ELLE Decoration's favorieten:
