Dutch Design Week is heel erg gaande op dit moment, we zijn er namelijk live bij! Omdat er een hele hoop te zien is dat we je niet willen onthouden, nemen we je vast mee naar de tofste exposities. Met nu: de Graduation Show van de Design Academy Eindhoven. We spreken met drie studenten die hun eindwerk presenteren in de Campina Fabriek.

Hansol Kim - Wearing chairs while sitting on pants

Student Hansol Kim wilde met zijn afstudeerproject een heel nieuw soort objectcategorie ontwerpen. Hij onderzocht zowel de wereld van fashion als interieur, en kwam vervolgens op dit project: 'Ik zag dat zowel fashion als interieur iets doet met het menselijk lichaam, het gaat bij beide om intimiteit en mobiliteit. Ik ben gaan experimenteren en wilde iets neerzetten dat beide aspecten kon waarborgen en dat we in de toekomst kunnen gaan gebruiken.' Volgens Hansol Kim hebben we de 'gaten van kleding' nodig om ons lichaam in te kunnen stoppen, en biedt interieur ons 'een vlak oppervlak voor ons lichaam'. 1+1 is twee, hij combineerde deze factoren en bedacht een heel nieuw soort product.

'Ik wilde mensen na laten denken over hoe we nu omgaan met kleding en interieur en hoe dit er in de toekomst uit kan zien.' Of het dan ook milieuvriendelijker is? 'Ja, dit blijf je langer gebruiken en je kunt het gemakkelijk met je meedragen. Er zitten ook wieltjes onder trouwens.'

Hij ontwierp drie verschillende objecten, een die vooral opvalt is het deel van een auto, gecombineerd met onder andere een motorjack. Of we zoiets écht zouden gaan dragen in de toekomst kun je je afvragen, maar uniek is het wel.

Beige, Tan, Sandal, Paper product, Paper, Still life,
Femke Rijerman
Photograph, Sitting, Snapshot, Leg, Footwear, Photography, Architecture, Shoe, Stock photography, Floor,
Femke Rijerman

Hansol Kim >

Vera van der Burg - Still Life

Studente Vera van der Burg heeft gewerkt met objectherkenningsalgoritmes. Deze algoritmes zijn gebaseerd op machine learning. Vera heeft deze algoritmes getraind om subjectieve categorieën te kunnen herkennen zoals emoties. Liefde, schaamte, en ga zo maar door: 'Ik heb allerlei datasets gemaakt met plaatjes waarvan ik dacht, dit is liefde, dit is schaamte, dit is jaloezie en dit is hoop. Daar heb ik een algoritme op getraind en dat algoritme heb ik losgelaten op spullen die ik heb verzameld uit een tweedehandswinkel. En die spullen heb ik vervolgens in een stilleven gezet. Dus ik heb eigenlijk een interactie gecreëerd tussen het emotionele algoritme en mijn intuïtie. Om zo te kijken of dit algoritme betekenis kan geven aan de spullen die ik niet meteen begrijp.'

Wat Vera hiermee wil bereiken? 'Ik wil meedoen aan de discussie en het inzicht dat kunstmatige intelligentie en machine learning nooit iets objectiefs is, ook al lijkt het zo. Er zit heel veel bias in, ik heb geprobeerd om dit als mijn standpunt te nemen. Wat gebeurt er als ik iets extreem subjectiefs maak, kan dit mij helpen om mijzelf beter te begrijpen?'

Op de vraag of het algoritme van Vera op elk product los kan worden gelaten zegt ze: 'Ja, dat kan zeker. Ik heb nu zelf gekozen dat deze producten mijn props zijn om het algoritme te analyseren, maar je zou het op ieder object kunnen toepassen. Het algoritme leest dan als het ware een emotioneel bericht in. Als je een stofzuiger neerzet zou het algoritme bijvoorbeeld verleiding lezen. Of wat dan ook.'

Bijzonder is dit project van Vera zeker. Hoe ze er op is gekomen? 'Ik ben geschoold als neurowetenschapper. Ik was altijd erg geïnteresseerd in de menselijke perceptie en projectherkenning vanuit mensen zelf. Wat ik vooral interessant vind is dat mensen de mogelijkheid hebben om projecten op een emotionele manier te herkennen. Er zit altijd een herinnering of gevoel aan. Dat geeft op een bepaalde manier betekenis. Daar wilde ik mij op focussen en dat uitbreiden naar een algoritme.'

Flowerpot, Floristry, Floral design, Flower Arranging, Table, Cut flowers, Design, Centrepiece, Flower, Plant,
Vera van der Burg
Still life photography, Still life, Photography, Beaker,
Vera van der Burg

Vera van der Burg >

Dorian Renard - The Beauty of Distortion

Student Dorian Renard zag dat we plastic tegenwoordig als iets slechts zien. Het staat voor vervuiling, en we willen er vooral vanaf. Dat betekent: geen plastic tasjes meer aanschaffen, je water uit een glazen fles drinken en vooral geen rietjes gebruiken om je smoothie op te drinken. Volgens Dorian is plastic helemaal niet zo verkeerd, maar gaat het mis door de manier waarop we het gebruiken: 'We moeten op een gepaste manier met plastic omgaan. Het plastic dat we tegenwoordig gebruiken voor bijvoorbeeld plastic tasjes, is heel erg dun. Daardoor maak je het een makkelijk product om weer weg te gooien, het is niet houdbaar. Terwijl als je plastic gebruikt om iets te maken zoals wat ik nu heb gemaakt, is het een veel meer houdbaar product. Ik heb voor mijn project expres geen gerecycled plastic gebruikt, maar puur plastic zoals het er is. Het gaat mij namelijk om het idee dat we hebben van plastic. Het hoeft niet te worden beschouwd als iets slechts, het gaat er maar net om wat we ermee doen.'

Het begin van zijn afstudeerproject begon eigenlijk met glas in plaats van plastic, maar daarover vertelt hij: 'Glas is een erg lastig product. Je kunt niet met glas werken, met glas moet je leren omgaan. Het leeft zijn eigen leven.' Volgens Dorian zou het proces om te ontwerpen met glas erg lang duren. Al snel bedacht hij, dat plastic ongeveer hetzelfde reageert op processen als glas. Maar naar glas kijken we als iets goeds, en naar plastic als iets slechts. Dat was het laatste zetje dat hij nodig had om te beginnen met experimenteren. 'Ik begon met kleine buisjes plastic waar ik op blies om te kijken hoe het zou reageren op mijn lichaam. Ik wilde kijken hoe plastic zou reageren op menselijke acties, in plaats van machines. Daarna ging ik op zoek naar hoe ik plastic kon vervormen en welke vormen hier dan weer uitkwamen. Uiteindelijk zijn deze objecten daar uitgekomen. Het heet distortion, dat wil ik er ook mee bereiken. De bedoeling is dat het hele idee van plastic wordt omgevormd.'

Hoe hij de toekomst ziet van plastic? 'Mensen zien plastic nu als iets dat van korte duur is en slecht is. Terwijl het in de jaren 70 werd gezien als iets bijzonders. Naar glas kijken we heel anders, ook omdat we weten dat daar vaak veel menselijke handelingen voor nodig zijn. Het wordt bijvoorbeeld door mensen zelf geblazen, en met plastic zien we dat niet. Ik denk dat, wanneer we in de toekomst laten zien dat we dit ook kunnen met plastic, het hele idee ervan kan veranderen.'

Sculpture, Architecture, Art,
Ronald Smits
Red, Carmine, Tile, Barware,
Dorian Renard

Dorian Renard >

ELLE Decoration Fluid Forces

Ho, ho, wacht even! Heb je al een bezoekje gebracht aan onze hub? We nemen je mee in Worklife met een immersive exhibition. Die wil je niet missen, geloof ons. Je vindt ons op Strijp T+R, en hier lees je alles over wat je te wachten staat. Volg ons ook op Instagram en blijf op de hoogte van wat er van minuut tot minuut gebeurt op Dutch Design Week!

ELLE Decoration's favorieten:

amrita fauteuil, whitewash bouclé
elle deco favorits
Amrita fauteuil

SHOP

Amrita
pottery pots bloempot charlie metalic copper koper d 15 cm h 14 cm
Pottery Pots Bloempot
pottery potts
brunswick metalen nachtlamp, warm grijs en messing
elle deco favorites
MADE tafellamp
Brunswick
serax
wind  fire vaas 27 cm
Serax vaas
Serax