ELLE juli/augustus ligt nu op de mat bij abonnees. Nog geen abonnee? Bestel het losse nummer dan hier.

Bladerend door de redactieaantekeningen die we maakten bijaanvang van deze zomereditie, blijf ik hangen op een pagina met in het midden het woord KNALDRANG in hoofdletters. Er is een dikke cirkel omheen getekend en van daaruit vertrekken tientallen pijlen naar andere woorden. Ik lees: Vrijheid, Zomerliefde, Zon, naar Buiten, Festival, Muziek, Tongen, Losgaan, Wildplassen, Polsbandjes, de Hort op, Bier, Terrassen, Summer of Love, Seks, Daten, Zwieren, Uitpakken, Inpakken, Slenteren, Verleiden, Huid, Aanraken, Uitdossen, Endorfine, Group Hugs, Flirten & Flaneren.

Ik weet nog exact waar we die aantekeningen maakten. Voor het eerst sinds tijden werkten we weer met een klein groepje op de redactie. Of eigenlijk in de boardroom, zodat we volgens protocol voldoende afstand van elkaar konden houden. De vergadertafel die er staat is zo groot dat ik mijn bril op moest houden om de gezichten tegenover me scherp te kunnen zien.

Via het beeldscherm aan de muur hadden nog twee collega’s ingebeld van wie er een het begin van een snotneus had, en eerst moet wachten op haar testresultaten voor ze weer naar buiten mocht. Hybride vergaderen, het bestaat. Voor het raam van de zaal liep af en toe een collega die ik door zijn mondkap niet herkende naar het koffieapparaat. In afwachting van onze Deliveroo-boterhammen aten we alvast chique Prada-chocola, cadeautje van het pr-bureau in Milaan, en deden heel even of het de normaalste zaak van de wereld was. De hele situatie, bedoel ik. Niet per se de designchocola, hoewel je je kunt afvragen sinds wanneer we dat normaal vinden.

Waar hebben we behoefte aan, straks in de zomer? Dat was de startvraag van de meeting. ‘Aan het einde van de lockdown!’ riep iemand. ‘Ik heb zo’n ontzettende knaldrang,’ riep iemand anders, misschien was ik het zelf wel. ‘Wat verstaan we onder knaldrang?’ checkte iemand voor de zekerheid, en toen stroomden al die woorden over tafel. Je voelt ze misschien niet allemaal even sterk, omdat je meer verlangt naar wildplassen dan naar een potje tongen, of omdat je liever aan de zwier gaat dan in groepen hugt. Maar je deelt ongetwijfeld de zin in andere tijden. Intussen kijk ik vooral uit naar het koppel Flirten & Flaneren. Bij flaneren zie ik mezelf laat op de avond in een effortless zomerkleedje slenteren naar de beste ijswinkel op de boulevard van een warme kustplaats voor een bolletje malaga en pistache. Intussen nonchalant loerend naar al die andere mooi aangeklede afterdinner-flaneerders.

En flirten allitereert vooral zo lekker met flaneren, het idee ervan is ook fijn. Ik schijn zelf slecht in flirten te zijn. Althans, dat zegt mijn verkering, die zelf pas na mijn derde aanbod om bij mij in de tent te slapen tijdens Lowlands, begreep dat ik hem leuk vond. Ik blijf wel gewoon oefenen.

Ik wens jou, je geliefden en iedereen die je tegenkomt, een knaller van een zinderende zomer die duurt tot minstens halverwege 2022.

Peace,

Edine