Onlangs werd bekend dat de Academy Greta Gerwig en Margot Robbie niet heeft genomineerd voor een Oscar. Hoewel ik niet echt verrast ben, gaat de hetze rondom de Barbie film voor mij een tikkeltje ver.
Kunnen we even rustig doen over 'Barbie'?
Nadat zo'n beetje de hele wereld en ver daar buiten de afgelopen zomer naar de bioscoop ging voor Barbie, wisten we het zeker. MargotRobbie zou een Oscar-nominatie krijgen voor beste actrice en Greta Gerwig voor beste regisseur. We weten inmiddels allemaal dat dat niet is gebeurd. En die 'snub' is extreem geëscaleerd. Hillary Clinton Tweette dat zowel Greta als Margot 'meer dan Kenough' zijn. Ryan Gosling bracht een verklaring uit waarin hij de afkeuring veroordeelde, net als America Ferrera en Mark Ronson. Swifties spraken zich uit. John Stamos eiste een hertelling!
Het spijt me, maar dit gaat een beetje ver. Vooral omdat Barbie wél genomineerd werd in acht andere categorieën, waaronder Beste Film, Beste Mannelijke Bijrol (Ryan Gosling), Beste Vrouwelijke Bijrol (America Ferrera) en Beste Scenario. Het is echt niet eerlijk om te zeggen dat de film geen erkenning krijgt.
Begrijp me niet verkeerd. Ik Houd van de Barbie film met een hoofdleter H. Echt! Ik heb er ook meer dan genoeg over geschreven (positief, natuurlijk). Maar dat mensen nu zo doordrammen over het feit dat de namen van Greta en Margot niet op de shortlist voor de hoogste eer van de ceremonie staan, vind ik eerlijk gezegd een egoïstische, overdreven reactie op iets dat bijna elk jaar gebeurt.
Waarom de paniek rondom de 'Barbie' Oscars-snub nergens op slaat
Ten eerste: fans zijn boos dat Greta en Margot niet genomineerd zijn, terwijl het kassasucces zo groot was. Het succes van een blockbuster vertaalt zich zelden in het prijzenseizoen, en dat zou ook niet het geval moeten zijn. Een populaire film staat niet gelijk aan klasse. Zie: Marvel-films, Jurassic Park en de Fast and the Furious-franchise.
En ten tweede gebeurt dit voortdurend bij de Oscars en... zelfs bij mannen! Ja, echt! Parasite won de Beste Film in 2019, zonder dat ook maar iemand van de cast genomineerd werd. Beide films van Bradley Cooper – A Star is Born en Maestro – werden genomineerd voor Beste Film, maar hijzelf nog steeds niet als regisseur. En zo zijn er nog zo veel meer voorbeelden.
Dankzij deze hetze is het feit dat Lily Gladstone de allereerste Native American is die genomineerd is voor Beste Actrice (voor haar rol in Killers of the Flower Moon) compleet overschaduwd. Ook de terechte erkenning door de Academy van het werk van Sandra Hüller en Justine Triet in Anatomy of a Fall krijgt nauwelijks aandacht – naar mijn mening een veel betere ontleding van gender en de rol van vrouwen in de samenleving.
Waar zijn de felicitaties van Hillary Clinton aan hen? Oh wacht. Haar condoleance-tweet gericht aan Greta en Robbie was natuurlijk niet eens voor de Hollywood-sterren bedoeld; het was een zelfzuchtige herinnering aan haar mislukte kandidatuur in 2016, waarbij ze profiteerde van de verontwaardiging over een bepaald soort liberaal feminisme.
Ik zeg niet dat ik het niet jammer vind dat Greta Gerwig en Margot Robbie niet genomineerd zijn. Maar de buitenproportionele verontwaardiging van fans benadrukt voor mij dat de film er niet in is geslaagd een kernprincipe van het feminisme aan het publiek over te brengen: een persoonlijke minachting voor een aantal spraakmakende, bevoorrechte (witte) vrouwen is geen belediging voor de algehele winst van de vrouw.
