Afgelopen zomer, na de tragische dood van Breonna Taylor, George Floyd, Ahmaud Arbery en talloze andere zwarte levens die verloren gingen door racisme en politiegeweld, gingen demonstranten wereldwijd massaal de straat op in Black Lives Matter-protesten. Onder de vele gepassioneerde demonstranten die vochten tegen politiegeweld waren ook Sasha en Malia Obama. Hun vader Barack Obama vertelt in een interview wat hij ervan vond dat zijn dochters meeliepen in de protesten.
Barack Obama over zijn dochters in Black Lives Matter-protesten
Aanleiding voor het interview is zijn onlangs verschenen boek A Promised Land, waarin hij zijn memoires deelt. Hierin vertelt Obama onder meer over de impact die zijn presidentschap had op zijn huwelijk met zijn vrouw Michelle Obama. In een interview met People sprak Obama ook openhartig over zijn presidentschap, huwelijk en gezinsleven. Hij deelde dat de beslissing van zijn dochters om deel te nemen aan de landelijke Black Lives Matter-protesten er een was die ze zelf hadden genomen. Hij zei:
'Ik hoefde ze niet veel advies te geven omdat ze een heel duidelijk besef hadden van wat goed en wat fout was, van hun eigen keuzevrijheid, de kracht van hun stem en de noodzaak om deel te nemen. Malia en Sasha hebben hun eigen manieren gevonden om op eigen initiatief betrokken te raken bij de demonstraties en het activisme dat je deze zomer van jongeren hebt gezien, zonder enige aansporing van Michelle en mijzelf.'
Barack Obama over de impact van jongeren
Hij voegde eraan toe dat zijn dochters geen aandacht zochten en dat hij 'niet trotser op hen kon zijn'. Hij verwacht niet dat zijn dochters zijn pad in de politiek zullen volgen, maar merkt wel hoe gretig ze zijn om verandering in deze wereld te brengen en hoe de interesses van jonge mensen tegenwoordig verschillen van die van zijn leeftijdsgenoten toen hij opgroeide.
'Ik denk dat ze een impact willen maken en dat hun vrienden hetzelfde denken. Tegenwoordig zijn de prioriteiten van jongeren verschoven. Het is interessant als je met ze praat in groepen, in hoeverre ik, vergeleken met jonge mensen toen ik afstudeerde of zelfs 20 jaar geleden, veel meer op financiën en de voordelen van een baan gefocust was. En deze kinderen zijn echt gefocust op - hoe kan ik iets doen dat ik zinvol vind, dat resoneert met mijn waarden en mijn idealen? En dat is, vind ik, een bemoedigend teken voor het land.'
