We hebben het op dit platform vaak over de toekomst van design. Over duurzaamheid, over nieuwe materialen en kunsten. Het werk van 3D-artiest Andrés Reisinger speelt zich af in een heel ander gebied, namelijk dat van digital design; dankzij technologische ontwikkelingen een snel groeiende kunstvorm.
Take-Over van 3D-artiest Andrés Reisinger; de bestaande ruimte krijgt een nieuwe betekenis
In juli 2018 postte de Argentijnse designer Andrés Reisinger een stoel op Instagram. Met zijn ronde vormen en donzige bekleding van zachtroze bloemblaadjes was het ontwerp een instant hit: de post ging niet alleen viral, maar de Hortensia, zoals Reisinger de stoel had gedoopt, stond ook al snel in menig designmagazine - waaronder die van ELLE Decoration. Voordat hij het wist had de ontwerper zijn eerste bestellingen binnen. Het enige probleem? De stoel bestond niet. Met behulp van Moooi werd daar verandering in gemaakt; de Hortensia-stoel werd werkelijkheid.
Reisinger maakt deel uit van een generatie jonge designers die in de eerste plaats digitaal werken. Ze maken furore op Instagram met hypergestileerde renderings van dromerige interieurs en surrealistische objecten. Surrealistisch, maar vaak toch realistisch genoeg om de kijker te misleiden.
'Take Over'; een verwijzing naar Reisingers liefde voor dromerige en surrealistische beelden
En precies dat doet de digital designer met zijn nieuwe serie 'Take Over'; waarin Reisinger fysieke ruimtes in verschillende steden en bekende buurten omhult met roze installaties, geïnspireerd op de stad. Zo wordt Parijs voorzien van een verfijnd en minimalistisch silhouet, zie je in New York een extravagante bekleding, krijgt Londen verschillende en diverse texturen en wordt Tokyo bekleed met 'een explosie van majestueuze en vermakelijke scenografieën'.
Reisinger gebruikt het digitale om een theatervoorstelling te bouwen waarin de straten zelf de protagonisten worden van een nieuwe verhaal. De pastelkleuren, organische vormen en surrealistische omgevingen van 'Take Over' zijn allemaal een verwijzing naar Reisingers liefde voor dromerige en surrealistische beelden. De vraag die rest: zal ook deze voorstelling van Reisinger realiteit worden?
