In Nederland barst het van de vrije dagen. Ik vermoed dat het gros van ons land niet eens weet wáárom we op sommige momenten vrij zijn (ondergetekende included), omdat veel feestdagen verbonden zijn aan het christelijk geloof. Er zijn inmiddels meer niet-gelovigen dan gelovigen in Nederland, dus vanuit die optiek is het niet zo gek dat 't aan kennis schort.

Ook voor mij geldt: ik ben blij dat ik soms een extra dag kan uitslapen, maar er wordt maar zelden iets herdacht of gevierd waar ik met enige regelmaat bij stilsta. Bij Bevrijdingsdag voelt dat voor mij al anders, al moeten veel Nederlanders op die dag gewoon werken (de overheid heeft 5 mei dan wel aangewezen als nationale feestdag, uiteindelijk bepalen de cao-partijen of een werknemer betaald vrij krijgt of niet). Ik zou wat dat betreft veel liever dán vrij zijn, of op een dag als Pride, al verschilt dat natuurlijk per persoon.

Over Keti Koti

Keti Koti, op 1 juli, heeft voor mij ook 'n belangrijk thema. Op die dag wordt jaarlijks de nationale herdenking van het slavernijverleden gehouden, onder meer bij het Nationaal Monument Slavernijverleden in Amsterdam. In meerdere steden wordt daarna een Keti Koti Festival georganiseerd, waaronder Rotterdam, Utrecht, Haarlem en Groningen.

Pleiten voor een vrije dag

Vanuit meerdere hoeken wordt er al jaren gepleit voor een vrije dag tijdens Keti Koti. In 2021 werd een door meer dan 60.000 mensen ondertekend burgerinitiatief aan de Tweede Kamer aangeboden in een door radiozender FunX, stichting Nederland Wordt Beter, en The Black Archives opgezette campagne. Omdat dat burgerinitiatief toen niet op een meerderheid in het parlement kon rekenen, willen de actievoerders nu 'zelf in actie komen', met een nieuwe campagne.

Daarin roepen ze Nederland op om op 1 juli vrij te nemen, om zo alvast een voorzetje te geven voor een potentiële vrije dag. 'De gevolgen van het koloniale verleden werken nog altijd door in het heden en zijn de oorzaak van de huidige ongelijkheid in de samenleving', schrijven de organisatoren.

Waarom Keti Koti ons allemaal aangaat

Ik hoop dat het lukt. Keti Koti lijkt mij bij uitstek een dag die ons allemaal aangaat, in vergelijking tot veel andere feestdagen. Prima als je een dag als Hemelvaart wél viert, natuurlijk, maar er zou wat mij betreft wel wat meer mogen worden meebewogen met de maatschappelijke ontwikkelingen van het moment. Die vragen om een bredere manier van herdenken, juist als het op een pijnlijk hoofdstuk als het slavernijverleden aankomt.

Witte bondgenoten zijn hard nodig om dat in gang te zetten, leerde onder meer de Black Lives Matter-beweging. Keti Koti is niet alleen een moment van reflectie, maar ook de dag om gezamenlijk te praten (en na te denken) over wat ons nog te doen staat in de strijd tegen racisme. En, niet onbelangrijk: het toont belastingstelling voor andermans verhaal, en de broodruimte voor nieuwe invalshoeken. Werp vooral dus nog eens 'n blik op 1 juli, want het is de moeite waard om extra bij stil te staan.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in 2022.