Op 1 juli 1863 kwam er een einde aan drie eeuwen slavernij in Suriname en op de voormalige Nederlandse Antillen. Wat is de betekenis van Keti Koti en waarom is het zo belangrijk om deze dag te herdenken?
Wat is Keti Koti?
Tijdens Keti Koti (‘keten gebroken’) wordt jaarlijks op 1 juli de afschaffing van de slavernij in Suriname en de voormalige Nederlandse Antillen gevierd en herdacht. Nederland was gedurende drie eeuwen zeer actief in de slavernij, omdat onder meer de West Indische Compagnie arbeidskrachten nodig had voor hun plantages. Aldaar moesten de tot slaaf gemaakten onder afschuwelijke omstandigheden leven en werken. Als een van de laatste Europese landen schafte Nederland in 1863 de slavernij af.
Overigens is het belangrijk om hier te vermelden dat veel tot slaaf gemaakten door moesten werken tot 1873 voor een heel laag loon. De veelbesproken button die Burgermeester van Amsterdam Femke Halsema droeg tijdens het Black Lives Matter-protest op de Dam, verwijst hiernaar.
Wat kun je doen tijdens Keti Koti op 1 juli 2023?
Tijdens Keti Koti worden er door het hele land heel veel tentoonstellingen, lezingen, discussies en theatervoorstellingen georganiseerd, waarbij wordt stilgestaan bij het slavernijverleden van Nederland. Op zaterdag 1 juli 2023 wordt het jaarlijkse Keti Koti Festival in het Oosterpark in Amsterdam gehouden. Het Keti Koti Festival Rotterdam wordt gehouden in het Wijkpark Oude Westen en ook in Utrecht en Haarlem vinden Keti Koti Festivals plaats. In Groningen wordt het gehele centrum omgetoverd tot een groot Keti Koti Festival.
Maak van Keti Koti een nationale feestdag
Ondanks dat er steeds meer aandacht komt voor de herdenking van de slavernij, is Keti Koti nog steeds geen nationale feestdag. Dit terwijl je deze dag eigenlijk met 4 en 5 mei zou kunnen vergelijken; de dagen waarop Nederlanders de Tweede Wereldoorlog herdenken en de vrijheid vieren.
Het doel om van Keti Koti een nationale feestdag te maken is ter erkenning van wat zwarte mensen hebben moet doormaken. Het is een dag voor bezinning, waarop we gezamenlijk kunnen praten en nadenken over hoe ons koloniale verleden nog steeds doorwerkt in het heden en wat ons nu nog te doen staat in de strijd tegen racisme. En, niet geheel onbelangrijk, om samen te kunnen dansen, feesten en eten (en nog eens eten). Daarom is het belangrijk om op 1 juli stil te staan bij dit pijnlijke hoofdstuk in onze nationale geschiedenis. Zodat de gebeurtenissen uit het verleden zich niet kunnen herhalen. Je kunt met deze brief aan tweede kamerlid Evert Jan Slootweg, portefeuillehouder op slavernijverleden, oproepen om van 1 juli een nationale vrije dag te maken.
