Nog eventjes, en dan is het voor het gros van de Nederlanders kerstvakantie. Voor wie een vakantielezer is (omdat het alleen dan lukt uren achter elkaar te lezen), en nog zoekend is naar een titel: vijf vrouwen delen welk boek een blijvende indruk op ze achterliet. Kun jij afkijken.
Carian (28), Margaret Atwood - The Handmaid's Tale
'Ik kies voor een boek dat we allemaal kennen, maar misschien nog niet allemaal hebben gelezen: The Handmaid's Tale. Ik vind Margaret Atwood een enorme inspiratie. Wat ik het bijzonderst vind aan het boek, is dat ze het schreef tijdens de val van de Berlijnse muur, waarmee een regime viel dat jaren onaanraakbaar leek. Dit inspireerde Atwood om haar eigen "regime" te creëren. Ik zeg "eigen", want ze heeft vrijwel alles uit The Handmaid's Tale gebaseerd op krantenknipsels, bestaande religies of sektes, of waargebeurde verhalen. Ze was bang dat haar verhaal anders als manie of ongeloofwaardig zou worden weggezet. Ook bijzonder: vaak denk je tijdens dit soort boeken "Ik zou in protest gaan! Of ontsnappen! Of het niet pikken!", maar de protagonist in dit verhaal is een herkenbare vrouw. Geen zielig duifje in de hoek. Ze heeft de boel voor elkaar, en dat stort ineens in. De complacency van het meebuigen met (nieuwe, insane) regels lijkt onmogelijk, maar het is verbazingwekkend hoe makkelijk dat kan gaan. Zeker in het huidige politieke klimaat is dit boek nog steeds een aanrader.'
SHOP MARGARET ATWOOD - THE HANDMAID'S TALE
Alexandra (31), Jean-Paul Sartre - De jaren des onderscheids
'Boeken voelen voor mij nooit echt levensveranderend: als ik iets lees, vind ik het stom of leuk, veel meer zit er niet tussen. Toch zou ik heel graag een boek willen aanraden, omdat ik vind dat iedereen het moet lezen: Sartre's De jaren des onderscheids. Het is net een soap: het gaat over een Parijse filosofieleraar wiens vriendin zwanger raakt en abortus wil, waardoor hij voor morele dilemma's komt te staan. Het is heel mooi geschreven, en ik dacht tijdens het lezen vaak: wow, zo voel ik me ook - twijfelen over wat het juiste is om te doen, of je er geluk uit gaat halen of juist niet. Alles wat dertigjarige millennials nu nog steeds voelen, staat in dat boek.'
SHOP JEAN-PAUL SARTRE - DE JAREN DES ONDERSCHEIDS (TWEEDEHANDS)
Janice (28), Dolly Alderton - Everything I Know About Love
'Er zijn boeken die belangrijker voor me zijn, maar als ik kijk naar welk boek dit jaar de meeste impact op me had, is het deze van Dolly Alderton. Het boek kwam op precies het goede moment. Ik was dit jaar extreem aan het twijfelen over alles in mijn leven, en voornamelijk over mijn relatie. Everything I Know About Love had precies het soort dramatiek dat ik in deze kwetsbare staat kon ontvangen. Het is allemaal zo verdomde cliché waar je doorheen gaat als je liefdesverdriet of liefdestwijfel hebt. Aldertons toon is af en toe moederlijk, ook door de opzet van het boek, waarin ze na ieder hoofdstuk in een lijstje opsomt wat ze weet over de liefde. Ik weet ergens dat het geen literatuur is, maar als je er gevoelig voor bent, komen alle oneliners uit het boek heel erg naar binnen. Het was alsof iemand me bij de hand nam en zei: je bent niet gek. Dit soort dingen gebeuren de hele tijd, bij heel veel mensen.'
SHOP DOLLY ALDERTON - EVERYTHING I KNOW ABOUT LOVE
Anouk (31), Fumio Sasaki - Goodbye, things
'Ik las dit boek een aantal jaar geleden, en sindsdien heb ik het tientallen keren aangeraden. Fumio Sasaki is een Japanner die bijna al zijn spullen heeft verkocht, weggegooid of doorgegeven en daar dit boek over heeft geschreven. Voordat hij dat deed, was hij een doodgewone jonge dertiger in Tokyo, half tevreden met zijn baan bij een mediabedrijf, niet helemaal overtuigd van zijn capaciteit iets van zijn leven te maken. Zijn huis stond vol spullen; niet zoals een hoarder, maar wel net te veel om altijd tegen stapeltjes en plukjes spullen aan te kijken. Als hij moe van werken thuiskwam, had hij de puf niet om het op te ruimen, en dus werd zijn vrije tijd vooral ingevuld met iets te veel bier, gamen, en spullen kopen die goed afstraalden op zijn identiteit en imago. Op een gegeven moment besluit hij dat het anders moet. Het eerste dat in hem opkomt, is opruimen. Dat loopt nogal uit de hand: hoe meer hij kwijtraakt, hoe gelukkiger hij wordt. In Goodbye, things beschrijft hij heel toegankelijk over alle redenen waarom hij dat geluk voelt. Hij houdt uiteindelijk slechts een handjevol spullen over, wat hem een echte minimalist maakt. Dat zal ik nooit worden, of willen. Maar dit boek heeft me een nieuw plezier geleerd; hoe leuk het is om het kaf van het koren te scheiden, in de spullen die je bezit, maar ook in de gedachtes in je hoofd. Het boek gaat eigenlijk over telkens dezelfde vraag: wat wil je, en waarom wil je dat?'
SHOP FUMIO SASAKI - GOODBYE, THINGS
Lisa (34), Chloe Benjamin - The Immortalists
'Dit is het enige boek waar ik het afgelopen jaar tranen met tuiten om heb gehuild, op een manier dat je de tekst bijna niet meer kunt lezen. Het gaat over vier kinderen in New York in de jaren zestig, die naar een waarzegger gaan en te horen krijgen - zonder dat ze het van elkaar weten - wat hun sterfdatum gaat zijn. Die sterfdata kloppen ook, en dat kun je gerust weten, want het boek gaat niet per se om de vraag of de waarzegger gelijk krijgt. Het is in vier delen opgedeeld, elke hoofdpersoon heeft zijn eigen deel, en de een wordt heel oud, de ander sterft juist jong. Het is zo aangrijpend, prachtig en verschrikkelijk opgeschreven, en ik heb meerdere keren naar mijn boek geroepen: doe het niet, je weet toch dat je dood gaat! Maar het is ook een heel mooi verhaal, omdat het je leert - zo heb ik het althans opgevat - dat het niet zozeer gaat om wanneer je doodgaat, maar om wat je ervoor doet. Dat klinkt heel cliché, dat geef ik gelijk toe, maar toch; het is waar. Ik kan dit boek iedereen aanraden.'
SHOP CHLOE BENJAMIN - THE IMMORTALISTS
