Pharrell Williams is de nieuwe artistiek directeur van de herencollectie van Louis Vuitton en de reacties? Nogal gemixt. Waar de een het Franse modehuis prijst voor het kiezen van een invloedrijke culturele curator, luidt de kritiek dat een groot modelabel iemand met een celebritystatus verkiest boven een creatieveling met een daadwerkelijke ontwerpachtergrond. Maar doen we daarmee andere soorten creatievelingen niet te kort? En is dit niet al langere tijd überhaupt de nieuwe realiteit?
'Pharrell Williams is geen ontwerper'
Sinds bekend werd dat Pharrell het nieuwe creatieve hoofd is van de LV-herenlijn is mijn Instagram Stories-feed gevuld met posts van mede-modeliefhebbers die een Washington Post-artikel delen geschreven door Pulitzer Prize-winnaar Robin Givhan. Hierin vertelt de criticus – die zich in de rubriek 'The Critique' regelmatig uitspreekt over ontwikkelingen in de creatieve sector en de politiek – dat ze de keuze van het huis een slechte vindt. 'Niet omdat Pharrell niet getalenteerd is, maar omdat de keuze niet inspirerend is', schrijft ze. Wéér een celebrity die een kar van mode-hongerige designers moeten trekken bij een iconisch luxehuis zonder enige echte kennis van ontwerp.
Ze haalt Tom Ford en Alessandro Michele aan, het bewijs dat toen nog onbekende types die wel echt ontwerpen ook populaire collecties kunnen neerzetten voor in dit geval Gucci. Zeker, maar er zijn ook talloze ontwerpers waarbij dat niet het geval was. En laten we eerlijk zijn, grote modemerken als Louis Vuitton die onderdeel zijn van een modeconglomeraat als LVMH hebben als grootste doel om geld te verdienen. Tuurlijk doen ze dit door zo mooi mogelijke designs de catwalk op te sturen, maar dat is naast het maken van indrukwekkende ontwerpen ook vooral om omzet te behalen.
Zoals ik het artikel lees vindt Robin dat het de verantwoordelijkheid van grote modemerken is om één onbekend talent in de schijnwerpers te zetten als nieuw creatief directeur. Louis Vuitton noemt zichzelf tegenwoordig een cultureel huis in plaats van een modehuis, waarin ze met hun Fondation Louis Vuitton-museum in Parijs en de vele samenwerkingen uit allerlei hoeken van de creatieve wereld veel meer creatievelingen kunnen betrekken en een podium kunnen bieden. Is dát niet juist de verantwoordelijkheid die deze grote merken hebben? En is Pharrell met zijn jarenlange ervaring van muziek, culturele projecten, modeprestaties (Billionaire Boys Club opzetten met nu Kenzo-ontwerper Nigo en zijn samenwerking met G-Star) niet de aangewezen persoon om díe creatives in te zetten voor alle herencollectie-activiteiten van Louis Vuitton?
Support klein, jong talent
Robin vindt dat de keuze van Pharrell bewijst dat de magie van mode verdwijnt. Geen creatief genie die zelf in een donkere kamer met naald en draad zit te ploeteren en een collectie met daverend succes op de modeplankier presenteert. Leuk idee, maar is dat wel van nu? Grote modemerken als Louis Vuitton, Dior, Chanel zijn al zo gevestigd met een bepaalde merkidentiteit dat een ontwerper nooit helemaal diens creativiteit kan laten vloeien. Kim Jones, Virginie Viard en anderen worden niet voor niets creatief directeuren genoemd. Ze cureren hún creatieve visie en interpretatie van een decennia oud of zelfs eeuwenoud modehuis.
Ik lees vooral in het artikel – en in de kritische reacties met hetzelfde sentiment – dat de modewereld kleine ontwerpers meer moeten supporten. En daar ben ik het absoluut mee eens. Als ik alleen al aan Nederlandse talenten denk, noem ik zo een aantal namen op die wel wat steun en erkenning kunnen gebruiken, niet alleen met een show of een uitgebreid interview in de media: Dylan Westerweel, Rosalie Boonstra, Bodil Ouédraogo bijvoorbeeld. Gelukkig zijn er initiatieven zoals Lichting in Nederland, de internationale Woolmark Prize en het CFDA Fashion Fund, maar dat blijkt niet genoeg te zijn om meer jonge, talentvolle ontwerpers een duwtje in de juiste richting te geven.
Iemand als Pharrell kan juist die persoon zijn, net zoals Virgil Abloh dat deed; talent herkennen, opvoeden en er vervolgens mee samenwerken zodat de youngsters niet alleen de bekendheid en aandacht krijgen, maar er vervolgens ook echt aan verdienen. Want zeg nou eerlijk, de basis van het starten van je eigen (mode)merk is geld. En dat is er in de mode-industrie genoeg.
