Noem het mindfulness, noem het bewustwording, wat dies meer zij. De uitdaging die ik aannam van beautylabel V. om het een week lang rustig(er) aan te doen - knopje om, kijken wat poppetje doet, hier lees je alles - heeft effect gehad.
En wel op de volgende punten.
1. Ik fiets niet langer als een bezetene inwendig vloekend over de grachten tijdens de Amsterdamse ochtendspits. Een goede zaak voor hart en medemens.
2. Hollen is lopen. Een goede zaak voor mode; ik draag weer hakken.
3. 'Even snel' is uit mijn vocabulaire verdwenen. ('Ben even snel een broodje/kop koffie/[vul in] halen.') Ik ben er overigens nog niet over uit of dit zo'n goede zaak is.
4. Ik ruik lekkerder. (Want zweet minder, zie punt 1, 2 en 3.) Sowieso een goede zaak.
5. Ik ben me welbewust van het feit dat mijn ontbijtritueel te wensen overlaat. (Geen commentaar.)
6. En lunch.
7. En tussendoortjes.
8. Focussen op één ding tegelijk is heel erg fijn. Vooral kletsen met collega's, daar neem ik graag de tijd voor. Hoe kan dit geen goede zaak zijn.
9. Het aantal tikfouten in whappjes is drastisch afgenomen.
10. De spreekwoordelijke druk lijkt van de ketel. En dat is me een partijtje ontspannen.
Of ik nu ben veranderd in een zen-versie van mijn tot hiervoor toe hyper-zelf? Welnee. Laten we niet overdrijven. Maar. Maar. De volumeknop is serieus een tandje naar beneden. Wat zoveel betekent als dat ik op me op de juiste momenten bewust ben van onnodig gedraaf. En dát vind ik een glorieuze prestatie. Merci, V.
Eervolle vermelding voor het grootste huiselijke succes van de week: mamadag heeft een nieuwe dimensie gekregen. Exit wasdag, adieu poetsdag, regeldag of opruimdag.
Mamadag is voor mama.
En dat was dat.
Daag ik u allen uit om eens een weekje lang die twee woorden in het voorhoofd te prenten:
Rustig aan.
Heus, het hoeft niet zo snel. Wedden dat je een stuk minder snel oud wordt?
