'Voting Tory will cause your wife to have bigger breasts' - Boris Johnson, tijdens partijleidschap van de Conservatives in 2005.
Welicht heb je het nieuws al meegekregen: het Verenigd Koninkrijk heeft een nieuwe premier. Het verleden van Boris Johnson bestaat uit aparte en beledigende opmerkingen naar (onder andere) vrouwen, dus het is niet verbazingwekkend dat uit cijfers blijkt dat veel minder vrouwen dan mannen voor Johnson stemden als Prime Minister (25 procent versus 42 procent van de stemmen). De meeste vrouwen gingen er dus al vanuit dat het geen goed idee was om Johnson het Koninkrijk te laten leiden, maar moeten vrouwen zich nu ook echt zorgen maken?
Volgens Mandu Reid, leider van de Women's Equality Party is Boris Johnson een serieuze bedreiging voor de rechten van vrouwen. Reid: 'Het feit dat zijn (zeer ondemocratische) verkiezing tot de grootste piek in het lidmaatschap van de Women's Equality Party heeft geleid, toont aan dat vrouwen in het hele land hier hetzelfde over denken en dat we niet stil moeten blijven zitten.'
In zijn overwinningstoespraak voor zijn nieuwe kantoor op Number 10 Downing Street beloofde Johnson om voor de Brexit te zorgen, het land bij elkaar te brengen en Jeremy Corbyn te 'verslaan.' Tot zover nog niks over vrouwen.
Natuurlijk heeft Johnson nadrukkelijk verklaart dat hij absoluut een feminist is. Maar is dit flauwekul? In de woorden van Jess Philips van de Labour Party: 'Als Boris Johnson een feminist is, ging ik naar Eton.' En we kunnen je verklappen: Philips ging niet naar de conservatieve jongensschool Eton College.
Zijn belofte om het aantal vrouwen en minderheden in kabinetsposities te verhogen, met een doelstelling van 50% voor conservatieve kandidaten op alle niveaus van de partij, lijkt misschien een stap in de goede richting, maar Reid is hiervan niet overtuigd: 'Ik maak me grote zorgen door zijn benoemingen in het kabinet,' zegt de leider van de eerste en enige feministische politieke partij in het VK. 'Tijdens zijn leiderschapscampagne maakte hij vooral symbolische gebaren, waaronder een belofte om meer vrouwen in het kabinet aan te stellen dan ooit tevoren.
Maar vrouwen maken nog steeds minder dan een derde van zijn kabinet uit en bezetten slechts een van de top vier banen. Gezien het feit dat die vrouwen zijn benoemd naast een erkende anti-feminist (Dominic Raab) en samen met politici moeten werken die herhaaldelijk hebben gekozen voor een seksistisch bezuinigingsbeleid, klinkt deze oppervlakkige belofte aan basisvertegenwoordiging nogal hol.'
En hoe zit dat met zijn poging om meer minderheden te laten vertegenwoordigen? 'De benoeming van Priti Patel en Sajid Javid is nog zo'n magere poging om te laten zien om etnische diversiteit en een valse loyaliteit aan minderheidsgemeenschappen in de VK te tonen,' zegt Muslim Sisterhood, een collectief dat moslimvrouwelijkheid ondersteunt in Londen. 'Deze mensen representeren onze gemeenschap en waarden niet. We leven in een land waar onze leider zich verzet tegen ons bestaan en de vrijheid om te leven zoals we dit willen.'
De vooruitgang van vrouwen zal veel meer vergen dan een iets representatiever kabinet en Boris eerdere zwijgen over vrouwenkwesties is oorverdovend. We kunnen het toekomstige beleid van Boris niet voorspellen, maar we kunnen wel terugkijken op zijn eerdere stemresultaten als de voormalige buitenlandse secretaris en ex-burgemeester van Londen.
Van de loonkloof tussen mannen en vrouwen tot abortusrechten, dit is alles wat je moet weten over Boris Johnson:
Boris Johnson over abortus
Hij heeft zich dan misschien nooit uitgesproken tegen abortus en dat vrouwen de baas zouden zijn over hun eigen lijf, maar hij heeft ook nooit de moeite genomen om alleen maar zijn stem uit te brengen over de abortuswetgeving. En dat is inclusief de wetgeving van Noord-Ierland (waar abortus nu onder alle omstandigheden illegaal is, behalve wanneer het leven van een vrouw in gevaar is) en een stemming over de invoering van onafhankelijke abortusadvisering.
Hij steunt hierdoor standaard het handhaven van de status-quo, en die ontkent in dit geval de fundamentele reproductieve gezondheidszorg en lichaamsautonomie voor de burgers van Noord-Ierland. 'Als een politicus niet wil dat mensen zijn of haar mening weten over iets, zullen ze zich onthouden of niet aan de stemming deelnemen,' zegt journalist Vicky Spratt, wiens meest recente documentaire de abortusrechten in Ierland onderzocht.
'Misschien geeft hij niet om abortus, maar je kunt ook kijken naar zijn persoonlijke leven. Er zijn eerder verhalen opgedoken over affaires en abortussen - je kunt het hierdoor ook interpreteren dat zijn standpunten op abortussen worden weerlegd met zijn gedrag in zijn privéleven.' In 2004 kwam namelijk in de media dat zijn (naar verluidt) minnares, Petronella Wyatt, twee abortussen heeft ondergaan met de getrouwde Johnson. Een van die abortussen zou hij ook hebben betaald.
Gezien de vrijheden rondom abortussen flink worden teruggedraaid in de Verenigde Staten, is het belangrijk dat Johnson zich uitspreekt over zijn standpunt en of hij de rechten van de vrouw beschermt.
Boris Johnson over geweld tegen vrouwen
Een op de vier vrouwen ervaart huiselijk geweld tijdens haar leven en iedere week worden er twee vrouwen gedood door een huidige of voormalige partner in Engeland en Wales, volgens het Office for National Statistics. Geweld tegen vrouwen op wat voor manier dan ook (van huiselijk geweld tot seksueel misbruik, verkrachting en vrouwelijke genitale verminking) neemt toe in het Verenigd Koninkrijk, toch worden de cijfers nog steeds onderschat. Maar heeft dit prioriteit voor Boris?
Johnsons voortdurende steun aan activist Nimko Ali en haar campagne om vrouwelijke genitale verminking te beëindigen, bewijst dat hij in sommige opzichten progressief is (hoewel een klein toeval: Nimko is de beste vriendin van Boris zijn vriendin Carrie Symonds).
In 2016 kondigde Johnson ook de £ 5 miljoen kostende 'Pan-London Huiselijk Geweld Service' aan, ter ondersteuning van het herstel van slachtoffers en advies over hoe het strafrechtsysteem moet worden aangepakt. Toch sneed hij ook vijf posities en £ 90.000 aan financiering van het London Domestic Violence Strategy Team. Zul je net zien.
Boris Johnson over ras en geloof
In 2002 verwees Boris Johnson naar de bevolking van Afrika als 'piccaninnies' (een historisch etnisch scheldwoord voor zwarte Afrikaanse kinderen), met 'watermelon-smiles' (het stereotype dat Afrikanen ongewoonlijk veel van watermeloen zouden houden). Dan heeft-ie ook nog kinderen van Oeganda beschreven als 'door aids geteisterde koorzangers.'
Afgelopen augustus vergeleek Johnson in zijn column voor de Telegraph gesluierde moslimvrouwen nog met 'brievenbussen' en 'bankrovers'. Volgens een hate crime watchdog werd er een 'direct verband' gevonden tussen Johnsons opmerkingen en een toename van geweld tegen vrouwen die een niqab dragen.
'Racistische haatmisdrijven namen toe na de Brexit, en de politie is erop voorbereid dat ze weer zullen pieken, mochten we vertrekken uit de EU', zegt Micha Frazer-Carroll, schrijver van Gal-dem's '6 dingen die je kunt doen om Boris te bestrijden'. Carroll: 'Vrouwen waaraan je kunt zien dat ze moslim zijn, meestal doordat ze een hijab, niqab of boerka dragen, hebben aanzienlijk meer kans om het slachtoffer te worden van haatmisdrijven - dit is een expliciete kwestie van racisme en vrouwenhaat. Islamofobie is al een probleem binnen de Tory-partij en wordt in stand gehouden door extreemrechtse boegbeelden als Tommy Robinson. Daarnaast is het ook in opkomst in de mainstream media. Johnson's opmerkingen dragen bij aan dit klimaat en aan het ontmenselijken van moslimvrouwen.'
'Het is eigenlijk komisch dat hij in het verleden uitspraken heeft gedaan over moslimvrouwen, terwijl hij zelf moslimvoorouders heeft (zijn overgrootvader was een moslim; een Turkse journalist en politicus)', zegt Sunayah Arshad, hoofdredacteur van AZEEMA, een tijdschrift en platform dat confronterende kwesties rond representatie en diversiteit aankaart. Arshad: 'Deze situatie herhaalt alleen maar hoe belangrijk het is voor onze gemeenschap om ruimte voor onszelf te blijven creëren en anderen te blijven bijscholen.'
Boris Johnson over de tampon tax
Tampons en andere sanitaire producten worden nog steeds gezien als luxe producten in het Verenigd Koninkrijk (zeg dat maar eens tegen onze vervuilde onderbroeken). De belasting is dan misschien verlaagd (het percentage is van 20 procent naar 5 procent gegaan), maar het is belachelijk dat we er überhaupt belasting voor moeten betalen. Koeken, fietshelmen, postzegels en kruidenthee zijn slechts enkele producten waarop we niet worden belast.
Johnson was een van de 305 parlementsleden die tegenstemde bij het verlagen van de tampon tax in 2015, waardoor het amendement werd verworpen. 'De stemming om tampon tax af te schaffen had een no brainer moeten zijn, en dat was het voor veel mannelijke Tory-politici,' zegt Gabby Edlin, oprichter van het goede doel Bloody Good Period. Edlin: 'Dat Boris tegen dit amendement is, laat ons gewoon zien hoe weinig hij om vrouwen en mensen geeft die menstrueren. Het was überhaupt een menselijke fout dat de belasting ooit op deze producten werd geheven.' Het EU-beleid is al een tijdje het excuus over de fiscale noodzaak, dus áls het Verenigd Koninkrijk in oktober de EU verlaat, kunnen we misschien eindelijk het resultaat krijgen dat David Cameron ons in 2016 ten onrechte heeft beloofd.
Boris Johnson over de gender pay gap
Op dit moment staat de gender pay gap op 9,6 procent. De laatste rapporten laten zien dat er nauwelijks enig verschil is sinds 2018. In het afgelopen jaar nam bij 45% van de grootste bedrijven in het Verenigd Koninkrijk de loonverschillen zelfs toe ten gunste van mannen, en 78% van de bedrijven bleek een loonkloof te hebben ten gunste van mannen.
Afgelopen maand beloofde Johnson 'iets te doen' aan de loonkloof, de discriminatie naar vrouwen die met zwangerschapsverlof gaan en de verborgen ongelijkheden van het medische systeem. Dit zei hij in een antwoord op een brief van de Conservative Women in Parliament Group (CWIPG). Toch heeft hij gestemd tégen het eisen van een jaarlijks rapport over de loonkloof tussen mannen en vrouwen, waarmee aanbevelingen worden gegeven om het gat te dichten (2015). Daarnaast nam hij niet de moeite om te stemmen over een strategie voor gendergelijkheid (2016) en hij stemde tegen een beoordeling van overheidsbeleid ten aanzien van vrouwen (2011).
In zijn tijd als burgemeester van Londen was een vragenuur in 2016 de enige keer dat Johnson de loonkloof tussen mannen en vrouwen aankaartte. Hierin gaf hij de schuld aan immigranten die ervoor zouden zorgen dat een kwart van de vrouwen in Londen niet het leefloon zouden krijgen. Hij zei dat het te maken had met 'onbeperkte toegang tot de markt van arbeiders die bereid zijn te werken voor zeer lage lonen.'
Boris Johnson over de LGBT+ community
In zijn columns refereert Johnson naar gays als 'tank-topped bum boys' en viel hij de volgens hem afschuwelijke agenda van de Labour Party aan, waardoor 'homoseksualiteit op scholen zou worden gestimuleerd.' Ook vergeleek hij het homohuwelijk met bestialiteit (dierenseks) in zijn boek Friends, Voters, Countrymen (uit 2001):
'Als het homohuwelijk oké is - en die kwestie betwijfelde ik - zag ik in principe geen reden waarom een verbintenis niet tussen drie mannen kan worden ingewijd, als een verbintenis tussen twee mannen ook kan. Of, wat ook nog kan: drie mannen en een hond.'
Maar laten we eerlijk zijn: Johnson is op veel verschillende gelegenheden ook in opstand gekomen tegen zijn eigen partij om LGBT+-maatregelen te steunen. Zo stemde hij in om artikel 28 (de homofobe wet die lokale autoriteiten en scholen verbiedt om homoseksualiteit te 'promoten') af te schaffen in 2003. Maar zijn redenering hiervoor is minder ondersteunend naar de LGBT+-gemeenschap dan gedacht: 'Ik heb er bezwaar tegen dat scholen wordt verteld wat ze moeten doen door de overheid. Daarom heb ik tegen mijn partijlijn gestemd en vóór de intrekking van artikel 28.'
Afgelopen jaar verdedigde Johnson homofobische opmerkingen (als 'hardcore dyke') van goede vriend en Spactator-columnist Toby Young. Ook ondertekende hij als buitenlands secretaris een wet in Bermuda (Brits overzees gebied) die het homohuwelijk verbiedt. Een rechtbank besloot later dat deze wet de mensenrechten schond. Boris is ook afwezig gebleven bij belangrijke stemmen rond homorechten en huwelijken van hetzelfde geslacht - ondanks het feit dat hij burgemeester was toen het homohuwelijk gelegaliseerd werd en hij tal van London Pride Parades leidde.
'Meer mensen in het VK identificeren zichzelf als queer dan ooit te voren. Wij hebben een premier nodig met wie wij ons kunnen identificeren, niet iemand die gays eerder 'tank-topped bumboys' noemde,' zegt Tori West, oprichter van BRICKS magazine. 'We lachen wel om Trump, maar we hebben nu onze eigen versie. We hebben een socialistische revolutie nodig, een algemene verkiezing en een premier die niet alleen de minderheden respecteert, maar ze ook nog eens beschermt.'
Boris Johnson over sociale zorg
Tijdens zijn eerste speech als premier had Boris Johnson beloofd om educatie en scholen bovenaan zijn agenda te zetten, naast het voor eens en altijd fixen van de crisis in de sociale zorg. Hoe die dat van plan is te gaan doen? Zo ver is-ie nog niet. Mandu Reid, leider van de Women's Equality Party geeft hem hier wat advies over:
Als burgemeester van Londen, kondigde hij £ 8 miljoen aan financiering aan om scholen aan te moedigen meer kinderopvang toe te staan.
Boris Johnson's meest seksistische opmerkingen
Nu komt het droevige, want deze lijst is niet kort.
In 1996, schreef Johnson een artikel over een 'hot totty' (wat volgens Urban Dictonary een 'knappe Afrikaans-Amerikaanse vrouw is met grote billen en borsten en die deze attributen laat zien voor het genot van anderen') die op de Labour Party-conferentie aanwezig was. Zo schreef hij:
'The unanimous opinion is that what has been called the 'Tottymeter' reading is higher than any Labour Party conference in living memory.'
Volgens collega's van de Telegraph had hij ook een kalender met naakte vrouwen op zijn bureau, ondanks klachten van vrouwelijke collega's. Maar toen was alles anders, niet? Er was een andere etiquette. Je kunt hem niet aankijken op acties uit de jaren negentig, toch? Hmm oké, dan hier enkel een paar citaten van ná de jaren negentig:
Juli 2013: Women go to university 'to find men to marry'
November 2007: Hilary Clinton is like a 'sadistic nurse in a mental hospital'
December 2005: 'Pat her on the bottom and send her on her way'
April 2005: ‘Voting Tory will cause your wife to have bigger breasts’
Onze conclusie
Voor zover we het kunnen lezen zorgt Johnson's aanstelling als premier voor zorgen bij duizenden Britse vrouwen zich hier (online) over uiten. Misschien zal hij ons ongelijk bewijzen, wie weet, en kan dit track record teniet worden gedaan vanwege zijn progressieve beleid. Maar tot die tijd, afgaande van zijn eerdere opmerkingen en stemkeuzes, zitten we niet vol hoop.
Zoals Reid samenvat: 'Boris Johnson beweert een feminist te zijn, maar zijn zwijgen over de rechten van vrouwen, zijn stemresultaten van het verleden en zijn politieke trouw tonen aan dat dat gewoon niet waar is. Als parlementslid stemde hij tegen tal van beleidsmaatregelen gericht op het aanpakken van genderongelijkheid, hij schoof de schuld van de loonkloof tussen mannen en vrouwen af op immigratie, hij stemde tegen het afschaffen van de tamponbelasting en heeft hij zich bewust onthouden van elke stemming over abortusrechten. Dit is niet het verleden van een feminist en het toont een opzettelijke desinteresse van de rechten en belangen van vrouwen.'
