Simone Trum is grafisch ontwerper en de ene helft van Team Thursday. Samen met haar man, kunstenaar Koen Taselaar, liet ze een huis bouwen – en dat zag er precies zo uit als zij wilden.
Simone Trum en Koen Taselaar en de keuken van plaathout
MEER KEUKENINSPIRATIE? BIJ DE NIEUWE ELLE DECORATION KRIJG JE NU EEN KEUKENBIJLAGE CADEAU
‘Tijdens het CPO-project waarmee we ons huis bouwden, realiseerden Koen en ik: het gebeurt één keer in ons leven dat we een huis helemaal zelf kunnen ontwerpen. We vroegen ons af wat we konden doen met een woonhuis, wat de grenzen daarin zijn. Vriend en architectTomas Dirrix zou de trappen in het huis ontwerpen, maar bedacht uiteindelijk een volledig houten toren midden in het huis. Wanneer je je gezicht naar de lucht draait, kijk je drie verdiepingen omhoog en zie je de hemel.
De keuken kwam in die houten inbouw, eromheen lopen de trappen. Tomas was geïnspireerd door de film Mon Oncle van Jacques Tati. Daarin loopt een man kruip-door-sluip-door naar zijn appartementje op het dak van een ander huis. Bij ons voelt het net zo: naar boven lopen is niet alleen een verplaatsingsactie, maar heel leuk, met overal een ander uitzicht.
De keuken, het middelpunt van het huis, lijkt door de houten muren op een patio. Alsof er overal om je heen luiken open kunnen gaan en daar mensen uit kunnen gaan hangen. We wonen alleen met onze dochter, dus echt veel gezichten verschijnen er niet, maar we zijn dol op het effect.
Een keukenblok van rvs
We hebben plaathout van Pools grenen gebruikt. Dat heeft een heel grafisch patroon – van veraf zie je ‘gewoon’ hout, maar van dichtbij kan je er allemaal vormen in ontdekken. We kozen betonnen vloeren. Mooi, maar ook erg steriel in een nieuwbouwhuis. Het hout is een fijne tegenpool. En het keukenblok van rvs staat er goed bij. Ontwerper Phil Procter zou een stalen boekenkast voor ons maken, en tijdens ons overleg raakten we aan de praat over de keuken. Koen en ik kwamen er maar niet uit van welk materiaal we én het blad én de kastjes konden maken. Phil zei: ‘Dat kan ik, van gevouwen staal waar ook meteen een hendel aan zit.’ Het was alsof het zo moest zijn, we hadden er zelf nog helemaal niet aan gedacht. Daarbij is het een fijn werkbaar materiaal en is het, doordat het ook in industriële keukens wordt gebruikt, erg niet-chic.
Ik heb zo’n zin om hier m’n eerste zomer mee te maken. We blijven gewoon hier, omdat we het nu zo vet vinden om thuis te zijn. Mochten we toch reislustig worden, dan staan er in de nis in de kastenwand keramieken voorwerpen die we hebben meegenomen van residenties en reizen; allemaal leuke herinneringen aan verschillende plekken. Het is ook fantastisch om daar een koffietje uit te drinken.’
