Favorieten als Love Actually en The Holdiday maken zich er schuldig aan – in de kerstfilms wordt het gedrag van toxic mannen beloond. Kennelijk zien we dat dus graag – best vreemd, niet?
Waarom wordt het gedrag van toxic mannen in zoveel kerstfilms beloond?
Het recept voor een goede kerstfilm is vaak een beetje cheesy – dat kunnen we die ene maand per jaar best waarderen. Maar het belonen van slecht gedrag van toxic mannen mag wat ons betreft achterwege blijven.
In Love Hard wordt Natalie (gespeeld door Nina Dobrev) ge-catfished door een man met wie ze al een tijd een online relatie heeft. Toch worden ze uiteindelijk verliefd en veegt ze zijn bedrog onder het tapijt. In The Holiday houdt Miles (gespeeld door Jack Black) Iris (gespeeld door Kate Winslet) langdurig aan het lijntje waarna hij haar links laat liggen om terug te gaan naar zijn toxic ex waarna hij toch weer terugkomt bij Iris. In dezelfde film lijkt Jude Laws personage Graham de perfecte man, maar toch komt hij ladderzat bij Amanda's huisje aanstrompelen waarna hij haar de volgende dag zegt dat ze hem waarschijnlijk nooit meer zal zien. 'Ik doe vrouwen pijn door mezelf te zijn', liet-ie haar weten, oftewel – reken maar niet op meer. Toch lijken zowel Miles als Graham in de film de ultieme boyfriends.
In favoriet Love Actually verklaart Mark de liefde aan de kersverse vrouw van zijn beste vriend en breekt Harry het hart van zijn vrouw (Emma Thompson) door een affaire te beginnen met zijn secretaresse die ook nog een stuk jonger is. Colin kan rekenen op de affectie van maar liefst drie Amerikaanse vrouwen zonder dat-ie er iets voor hoeft te doen en Natalie wordt ontslagen door het personage van Hugh Grant nadat ze wordt lastiggevallen door de president van de Verenigde Staten. Yikes, we voelen ons bijna schuldig dat we deze film al twintig jaar lang met het grootste plezier bekijken.
Love Actually en The Holiday kunnen wellicht rekenen op een 'vrijkaart' omdat ze decennia geleden werden gemaakt, maar Love Hard komt uit 2021 en ook andere nieuwere kerstfilms slaan op dezelfde wijze de plank mis. In A Christmas Prince van Netflix wordt Amber verliefd op prins Richard, ondanks hij bekend staat als notoire playboy die ook nog eens onaardig tegen haar is tijdens hun eerste ontmoeting. In The Knight Before Christmas leert Brooke een door de tijd reizende middeleeuwse ridder hoe hij zich moet aanpassen aan de moderne wereld en verontschuldigt zich continu voor zijn ongepaste gedrag.
De rode lijn – een vrouw die een man met talloze imperfecties (of beter gezegd red flags) repareert. Waarom dergelijke verhalen tijdens de feestdagen kennelijk zo in de smaak vallen blijft de vraag. Wellicht komt dat doordat velen tijdens de feestdagen verlangen naar zulke moederlijke zorg en verzorgd worden, maar dat aan dat verlangen wordt voldaan middels verhalen die het toxic gedrag van mannen belonen is alsnog best opmerkelijk.
Een dergelijke verhaallijn is sowieso best simpel, en kennelijk hebben filmmakers ook niet veel zin om daar wat aan de veranderen. Jongen en meisje ontmoeten elkaar, er is een obstakel en vervolgens een leven ze nog lang en gelukkig. Dat het obstakel vaak de jongen zelf is doet er niet toe. Kerstfilms bekijken we ten slotte tijdens cuffing season, dus als het op het eind maar goedkomt zijn we gelukkig.
Gelukkig zijn er natuurlijk ook kerstfilms waar geen toxic gedrag in wordt beloond – we tippen Last Christmas met Emilia Clarke, geschreven door Emma Thompson en te zien op Netflix. Ook de The Princess Switch (eveneens te zien op Netflix) is een verademing.
