Vooruit, ik weet: er zijn vele werkplekken in Amsterdam. Maar geen zoals de Kanarie Club in het Hallen-gebied. We kennen de plek allang, maar toch: een pleidooi is op zijn plaats, want sinds zijn komst heeft de Kanarie Club nimmer teleurgesteld en eerlijk - kom er maar eens om, een horecawerkplek waar altijd een stopcontact beschikbaar is.
Alle redenen op een rij, te beginnen bij dat stopcontact.
De Kanarie Club: goede stopcontacten
Och, de werkplekken die ik heb verlaten omdat het ene plekje met stopcontact al bezet was (doorgaans door iemand die niet eens beseft dat hij of zij precies op dat plekje zit). Niks van dat al bij de Kanarie Club, waar praktisch onder elk tafeltje of bankje een privé-stopcontact zit. Soms zelfs twee, zodat je je telefoon en laptop tegelijkertijd kunt opladen. Soms stop ik ook nog mijn AirPods in een stopcontact. Omdat het kan. Omdat het kan!
De Kanarie Club: een goed assorti aan banken
Soms wil je rechtop zitten aan een niet te ingewikkelde werktafel; soms wil je op een zachte bank zitten; soms wil je in een beschutte vierzits werken; en soms wil je een rond bistrotafeltje. In de Kanarie Club kun je tussen al dit soort banken, stoelen en tafels wisselen, want het is groot genoeg voor dit ruime assortiment aan zitmeubels. Direct door naar het volgende punt.
De Kanarie Club: het is groot genoeg
Ik heb weleens gedroomd dat mijn laptop door iedereen bloedserieus werd genomen; zodra ik het ding op tafel zette werden kinderen stil, pakten groepjes vriendinnen stilletjes hun biezen en fluisterde mijn buur of hij misschien een koffie voor me kon halen. Afijn, in het echte leven werkt het niet zo, maar in de Kanarie Club maakt dat niet uit. Zit je naast een zeer enthousiaste vriendengroep, dan pak je gewoon je laptop en ga je in een andere hoek van de zaal - ja, ik noem het een zaal, zo groot is het - zitten. Niks aan de hand!
De Kanarie Club: je kunt van de bediening op aan
Je wordt snel en aardig bediend en je hoeft niet overdreven aandacht te trekken om iemand aan je tafel te krijgen. Maar, belangrijker: ik zat er eens met een gloednieuwe winterjas, toen iemand er per ongeluk een glas warme chocolademelk over liet vallen. Ik heb tijdens dit moment gehuild en als je het mij vraagt is dat redelijk aanstellerig (het is maar een jas, maar toch iets in my defence: hij was gekocht van allerlei bijdrages van familie en vrienden). De Kanarie Club was lief en kordaat - de boel werd direct schoongemaakt en de kosten voor de stomerij zijn ruimhartig vergoed. Dat is pas bediening. (In al mijn andere 908349853 bezoeken aan de Kanarie Club is er overigens nooit iets van een dienblad gevallen).
De Kanarie Club: goede kaart
's Ochtends zijn er simpele klassiekers (american pancakes, eggs benedict, wentelteefjes met suiker), 's avonds verandert de plek in een volwaardig restaurant en kun je er - na een dag hard werken - gaan voor gerookte zalm met mierikswortel, kalfslende met polenta van zwarte knoflook of groene asperge met verse geitenkaas. Tip: de voortreffelijke riso nero met portobello en sjalotsaus. Gelukkig ook altijd op de kaart: snacks als calamari en loempia's.
De Kanarie Club: er is een nepzwembad
Trappetje omhoog, en je komt bij het lege 'zwembad', omringd door een paar stoelen. Zolang er geen kinderen zitten, is dit dus de perfecte plek om je kamp op te slaan om in stilte te kunnen werken.
De Kanarie Club: er is genoeg te doen ná het werken
De bios zit om de hoek (de Filmhallen) en dat is belangrijk, want niks lekkerder dan op een gegeven moment je laptop dichtklappen en je laten verrassen door het filmaanbod van die avond. Het gezelligst is als het buiten stortregent, en je binnendoor - terwijl je de regen op het dak hoort kletteren - de zachte bioscoopstoel opzoekt.
