Het Instakind. Afgelopen weekend benoemde Aaf Brandt Corstius het fenomeen in Volkskrant Magazine. Vanaf dag één dat het kind ter wereldkomt, is hij/zij op geheel afgestylde wijze vastgelegd om vervolgens gedeeld te worden met een publiek van duizenden en soms zelfs miljoenen volgers. Zoveel volgers via mama-blogger X, dat het Instakind zelf ook haar/zijn eigen fans kreeg.

Mijn kind was nog geen vier jaar toen ze me vroeg wat ik nu eigenlijk allemaal deed met die foto’s die ik van haar maakte met mijn telefoon. Destijds had ik een Facebookaccount, en ja, daar postte ik dan een vrij onschuldige foto. Ik weet niet precies waarom. Nou ja, ik weet wel een beetje waarom, ik vond het kind op dat moment knap, hilarisch, de beste, de leukste. En wilde dit aan anderen laten zien. Want ijdelheid.  

Mijn kind was zes jaar toen ik een Instagramaccount aanmaakte. De eerste foto die ik plaatste was een foto van haar. Tussen een spelletje Angry Birds door kwam zij tot de ontdekking wat ik had gedaan. Kwaad was ze. Hoe kon ik zonder haar toestemming een foto van haar delen met een (handjevol, ik ben niet zo populair) onbekend publiek? Ik moest de foto eraf halen. Zij was het op de foto, dus zij mocht de beslissing nemen of ik dit met anderen kon delen. Of ik in het vervolg even wilde vragen of ze wel op de foto wil...

Mijn zesjarige kind gaf mij een lesje portretrecht. Gelijk had ze. Overal waar kinderen zijn, zijn ouders die er een foto van maken. Kind van de glijbaan, KLIK. Kind naast een giraffe, KLIK. Kind met tas, KLIK. Kind wat-dan-ook, KLIK KLIK KLIK. Na de klik volgt dan meestal een paar minuten intense fotobewerking. Je ziet de ouders fronzen, overleggen. Misschien opnieuw klikken. Daarna kan er weer even ‘gespeeld’ worden. Waarna de volgende foto al gemaakt wordt. Thuis gaat het er niet veel anders aan toe.

https://media.giphy.com/media/QAJlZZlXY7QOI/giphy.gif

Wat doet het eigenlijk met kinderen als ze vanaf dag één, zonder dat ze hier zelf invloed op hebben, worden blootgesteld aan duizenden onbekende derden? Zelfs North West, kind van selfiekoningin Kim, gaf aan dat ze liever heeft dat er ‘no pictures’ van haar worden gemaakt. Jouw kinderen denken er misschien ook zo over. Ik pleit ervoor met het kind te overleggen of hij/zij zichzelf graag wil tonen aan anderen, onbekenden. En als het oordeel, net als bij mijn dochter, is dat dit niet mag, dan maak je maar gewoon een foto van de achterkant van een muts. Terwijl het rent, zodat je eigenlijk niets ziet. Doe ik ook.

https://media.giphy.com/media/lU05nFSW6Y2A/giphy.gif