We mogen dan wel in een tijdperk van body positivity leven, dankzij de hype rondom Ozempic blijkt maar weer eens dat we ons verleden met de verheerlijking van de dieetcultuur niet zo maar uit onze geheugens kunnen wissen.
Onze relatie met eten en ons lichaamsbeeld is vervormd – en dat maakt een afvalmedicijn tegen obesitas en diabetes alleen maar erger.
We zijn massaal bezig met de esthetiek van ons lichaam
Wil je een dieet proberen? De keuze is reuze. Er is keto. Er is vegan. Er is paleo. Je kan vasten. Heb je juist een hekel aan bepaalde voedingsschema's? Dan zijn er duizenden hippe sportklasjes. Fiets de longen uit je lijf bij een hippe spinning-les. Ga hardlopen. Doe aan hot-yoga. Reformer Pilates. Haat je sporten? Laat je vet bevriezen. Neem een liposuctie.
Of probeer diabetesmedicijn Ozempic, waarmee je op magische wijze afvalt. Wekelijks een spuit in je arm en hop; de kilo's vliegen er vanaf. Blijkbaar poep je je broek er wel van vol, maar hey: afvallen zal je. (Dit is sarcastisch, gebruik dit alsjeblieft NIET zonder het raadplegen van een arts).
We zijn massaal bezig met ons gewicht en hoe we eruit zien in de spiegel. Nog nooit bestonden er zo veel manieren om af te vallen. Begrijp ons niet verkeerd; er iets niets mis met veel sporten en gezond leven. Dat moedigen we alleen maar aan. Als het maar niet gebeurt vanuit een drang naar 'het perfecte lichaam'.
De tijd van body positivity lijkt helaas voorbij
Jaren streden we tegen het verheerlijken van te magere lichamen en moedigden we de body positivity-beweging aan, waarbij het gaat om gezond zijn en lekker in je vel zitten – niet om streven naar een maatje nul. Nu lijkt het er op dat we dankzij de hype rondom Ozempic weer massaal in de ban zijn van gewichtsverlies.
We blijven blijkbaar vastbesloten, ten koste van ons eigen geluk, om ons lichaam te veranderen. Klinkt deze obsessie met de aesthetics van ons lichaam iemand bekend in de oren? Het gebruik van Ozempic en andere medicijnen voor gewichtsverlies, zonder dat je het medisch gezien nodig hebt, is simpelweg het recyclen van de dieetcultuur en het Tumblr-#thinspo tijdperk. Een medicijn gebruiken lijkt misschien een stuk minder heftig dan jezelf bewust uithongeren, het doen omdat je jezelf te dik vindt is en blijft een eetstoornis.
Laten we daarom even heel duidelijk zijn; je gezondheid en lichaam zijn geen esthetiek. Streven naar een slank lichaam – al dan niet met de hulp van medicijnen – mag nooit ten kosten gaan van je gezondheid en je complete leven overnemen. Het getal dat je op de weegschaal ziet is niet je identiteit. Je bent niet je gewicht. Je bent meer dan dat.
