Dat diversiteit en feminisme thema's zijn die nu - terecht - onwijs leven, moge duidelijk zijn. Jouw Instagram-feed staat waarschijnlijk ook vol met lijstje van films die je moet zien om hier meer over te leren. Belangrijk, zeker, maar er wordt een film overgeslagen, waarschijnlijk omdat het deze onderwerpen verpakt in fictie, erger nog: komedie. Maar is Late Night op Netflix daarom minder boeiend? Neuh.
Late Night op Netflix met Emma Thompson en Mindy Kaling
'Wat is er precies mis met mijn optredens?' Aan het woord is talkshow-host Katherine Newbury, gespeeld door Emma Thompson. 'Eerlijk gezegd ben je een beetje oud en een beetje wit.' Dat is Molly Patel, een rol van Mindy Kaling, de jonge vrouw die net aan het schrijversteam van Newbury is toegevoegd. 'Okay, dat zijn feiten,' aldus de presentatrice. 'What the f*ck can I do about that?'
Deze scene ergens halverwege de film Late Night, nu te zien op Netflix, vat aardig de kern van het verhaal samen. In het kort: Newbury, een komiek, heeft al 28 jaar een eigen televisieshow. Denk aan David Letterman, of eigenlijk meer Ellen (daarover zo meer). Newbury was ooit onwijs populair, maar inmiddels is het publiek uitgekeken op haar trucje. De nieuwe zenderbaas, overigens ook een blonde vrouw, wil met Newbury praten en eigenlijk het programma stoppen - iets waar de host niks van wil weten. Newbury wil sowieso liever niet met vrouwen praten, ze omringt zich liever met mannen: haar hele schrijversteam - met een The Office-achtig sfeertje dat Kaling natuurlijk goed kent - bevat geen enkele vrouw.
Enter Molly Patel (gespeeld dus door Kaling, die de film ook schreef, wat alles weer heel meta maakt). Deze jonge vrouw met Indiase roots werkte eigenlijk in een chemische fabriek, zag daar een briefje hangen van een schrijfwedstrijd, won, en koos als prijs een gesprek met de man die de zender bezit waar Newbury's show wordt uitgezonden. Lang verhaal kort: Patel is op het juiste moment op de juiste tijd, wordt aangenomen als schrijver bij Newbury en vervolgens ontvouwt zich een The Devils Wears Prada-achtig verhaal.
The Devil Wears Prada en Ellen DeGeneres Show
Thompson is vergelijkbaar met Meryl Streeps personage: een harde baas, eigenlijk met een klein hartje, die nooit tegenspraak duldt tot Anne Hathaway - nu dus Mindy Kaling - bij haar komt werken. Nog een vergelijking die zich opdringt is die met Ellen DeGeneres. Net als deze talkshow-host lijkt Newbury grappig en gezellig op tv; beiden blijken in real life niet zo aardig, vooral niet voor personeel. Misschien is het niet toevallig dat Emma Thompons personage alleen powersuits draagt en kort, blond haar heeft?
Terug naar het verhaal. Anders dan The Devil Wears Prada, is Late Night meer dan een komisch kijkje in een spannende wereld: de verhaallijnen en verhoudingen zijn maatschappelijk relevant. De film raakt aan thema's als diversiteit en feminisme, maar ook ouder worden en seksuele intimidatie komen aan bod. Dat laatste op een boeiende manier: in dit geval gaat het niet over een oudere man die een jongere vrouw benadert, maar zijn de rollen omgedraaid (meer vertellen we niet, dat moet je zelf maar zien).
Diversiteit, feminisme, vergankelijkheid en #MeToo
Even over dat diversiteitsverhaal: gebrek aan verschillende kleuren en dus geluiden op de werkvloer is een gloeiend actueel thema. Maar Late Night laat niet alleen happy de peppy zien dat een jonge vrouw van kleur een kans krijgt bij een televisieshow en zonder echte ervaring de beste wordt. Het toont ook de manier waarop anderen daarmee omgaan. Zo zegt een mannelijke schrijver van de show achter haar rug om: 'Ik wilde dat ik een vrouw van kleur was zodat ik elke baan kon krijgen zonder enige ervaring.'
Vervolgens beweert hoofdschrijver Tom, die de baan kreeg die zijn vader hiervoor had, terwijl Kaling het per ongeluk hoort: 'Ze heeft een "diversiteit-baan" of zo. Ze is vast een alleenstaande moeder.' Kaling: 'Ik ben geen alleenstaande moeder. Ik zie er alleen zo uit. En kleed me zo, denk ik. (...) Whatever. Maar ik heb liever een "diversiteit-baan" dan een baan via nepotisme. Ik moest tenminste andere minderheden en vrouwen verslaan om hier te komen. Jij moest alleen geboren worden.' Tom: 'He, mijn opa was ook een immigrant.' Tenenkrommend, vooral omdat dit soort opmerkingen echt vaak gemaakt worden als een soort goedpraten.
Netflix-film die best in de bioscoop had mogen komen
Nog een thema dat aan bod komt, is het afserveren van vrouwen op een bepaalde leeftijd. Natuurlijk, Newbury's talkshow is inhoudelijk niet meer relevant, maar de zender wil haar ook vervangen door een jongere man voor de kijkcijfers. In een zeldzaam openhartig moment zegt de presentatrice daarover: 'Het is zo oneerlijk. Tom Cruise heeft mijn leeftijd, en mag met mummies vechten. Ik mag alleen de mummie spelen. Of nee, nee. Ze vragen Anne Hathway de mummie te spelen en maken haar oud met makeup, mij rest alleen de stem in te spreken van een oude boom in een Pixar-film, en dan nog met Botox en lipfillers in.' Pijnlijk waar - al is het wel weer heel fijn dat 'al' 61-jarige Emma Thompson toch deze rol speelt: Kaling schreef hem dan ook speciaal voor haar.
Al deze schurende waarheden die zo spelen in onze maatschappij komen langs, op een luchtige maar daardoor niet minder rake manier. Late Night is actueel en komisch: goed voor een glimlach en daarna buikpijn van herkenning. En ja er zit een vleugje romcom doorheen en niet alles is even origineel, maar toch is het onterecht dat de film hier de bioscopen niet heeft gehaald. Voordeel is wel dat je hem nu gewoon on Netflix kan zien.
