Je ziet het wel eens als meme voorbij komen op Instagram of Tiktok; Gen Z'ers die een big deal maken van het plegen van een belletje voor het plannen van een kappersafspraak of het maken van een reservering. Maar is dit tegenwoordig nog wel een grapje of is phone anxiety de nieuwe werkelijkheid voor de meesten onder ons. En waarom heeft iedereen constant hun online status op 'Do Not Disturb' staan?

Waarom Gen Z niet meer wil bellen

Het is een welbekend probleem dat er tegenwoordig van je wordt verwacht dat je altijd bereikbaar moet zijn voor alles en iedereen. In vacatures staat standaard dat een 9 tot 5 mentaliteit niet gewaardeerd wordt, en je wordt op alle uren van de dag overspoeld met allerlei pushmeldingen van sociale media, je vier verschillende mailboxen en bijvoorbeeld Duolingo. Hierdoor hebben mensen het gevoel dat ze altijd 'aan' moeten staan, ontwikkelen ze FOMO en raken ze gestrest als ze iets missen.

Een gemakkelijke oplossing voor het overprikkeld raken van alle meldingen is je telefoon op 'Do Not Disturb' zetten als je op een bepaald tijdstip niet meer gestoord wil worden. Blijkbaar bevalt dit sommigen zó goed dat ze hun telefoon er niet meer af halen, waardoor ze dus nooit direct bereikbaar zijn, ook niet voor belletjes.

Waarom diegenen niet willen bellen heeft nog een reden; phone anxiety, oftewel gestrest raken bij het idee dat je op elk moment gebeld kunt worden door jan en alleman. Veel Gen-Z'ers laten de telefoon liever onverstoord overgaan, om vervolgens, als de beller het heeft opgegeven, een appje te sturen met de vraag waar diegene voor belde.

Een aantal geven aan dat ze belletjes, met name van onbekende nummers, vermijden om scammers en telefoonverkopers te ontwijken. Een ander geeft aan dat hij het respectloos vindt dat iemand ervoor kiest zijn dag te verstoren door hem te bellen terwijl hetzelfde bericht waarschijnlijk ook in een appje verstuurd kan worden.

Wat zijn de gevolgen van standaard op DND staan?

Door je telefoon constant op 'Do Not Disturb' te zetten kies je er dus voor om niet bereikbaar te zijn. Maar wat voor zin heeft het dan nog om überhaubt een telefoon bij je te hebben? Als je ervoor kiest om je af te sluiten voor alle soorten van communicatie via je telefoon, betekent dat dus ook dat je minder meekrijgt van je vrienden, familie en misschien wel belangrijk nieuws.

Ook beïnvloed deze 'Do Not Disturb'-gewoonte, de huidige datingtrends. Bijvoorbeeld als het gaat om praten met diegene waar je mee date, of juist het uitmaken van een relatie. Waar het een aantal jaar geleden nog als onbeschoft werd gezien om iemand te bellen in plaats van face-to-face een relatie te beëindigen, is het nu bijna een voorrecht als je meer te horen krijgt dan een appje.

Het wordt dus steeds meer genormaliseerd om je afwezig en asociaal te gedragen, maar moeten we dit wel willen?

Hoe nu verder?

De onderliggende redenen voor het gebruik van de 'Do Not Disturb'-functie zijn heel herkenbaar en begrijpelijk. Maar er zo in doorslaan dat niemand je nog kan bereiken is wel heel extreem. Een middenweg zoeken en daarmee je grenzen aangeven zou de oplossing kunnen zijn, zodat je bereikbaar bent voor het ontvangen van relevante informatie en je mensen te woord kunt staan wanneer dat nodig is.