De voordelen die je ervaart als je in je late dertiger jaren kinderen krijgt

De eerste zin in dit Mirror-artikel windt er geen doekjes om: 'Meghan Markle will become a mum for the first-time next spring - at the grand old age of 37.'

Ik zou maar wat graag weer 37 zijn. Maar vooral: 37 jaar is niet 'grand old', maar een fantastische leeftijd om een moeder te worden. Je hebt substantiële levenservaring en waarschijnlijk ook een carrière, een partner en een dak boven je hoofd. Een bijzonder goede basis voor een kind.

De kans is bovendien groter dat je het prima vindt om je sociale kring te verkleinen (zoals vaak gebeurt tijdens de beginjaren van het opvoeden), want welke eind dertiger krijgt nog serieuze FOMO om een gemist festival? Gezien het feit dat de gemiddelde Britse moeder steeds later aan kinderen begint - 28.8 bij de laatste meting, waarbij het aantal 35plusmoeders ook hoger dan ooit was - verdient de term 'oudere moeder' ook wel een make-over. Tot dat gebeurd is, zal ik eerlijk delen hoe het voor me was om op mijn 39e zwanger te worden.

Amal Clooney kreeg op haar 39e een tweeling.

Ik bracht het grootste gedeelte van mijn dertiger jaren zwanger of moederend door: mijn eerste dochter kreeg ik op mijn 32, mijn tweede dochter op mijn 36e en op mijn 39e raakte ik in verwachting van mijn derde en laatste kind, dat op uiteindelijk op mijn veertigste werd geboren. Tussen ieder kind zat precies vier jaar, wat niet per se zo gepland was; toevallig is het zo gelopen.

Als ik het helemaal voor het zeggen had gehad, had ik mijn laatste kind rond mijn 35e willen krijgen - maar alleen omdat ik al sinds mijn twintigste zeker weet dat ik kinderen wil. Nu ik mijn laatste op mijn veertigste kreeg, viel me op hoe goed ik mentaal om kon gaan met een nieuw kindje. Ik wist wat ik deed (het was tenslotte al mijn derde), en een nieuw familielid erbij krijgen, was een vrolijk vooruitzicht. Als iemand er iets irritants over zei, viel me dat niet op; ik vind het gewoon niet zo'n big deal om later in je leven een kind te krijgen.

Ik vond het zelfs fijn om zwanger te zijn. Je hebt een legitieme reden om rond acht uur 's avonds naar bed te gaan (iedereen die twee kleine kinderen heeft weet wat voor een luxe dit is) en toen ik op mijn 39e zwanger raakte, had ik niet significant meer problemen tijdens de zwangerschap: ik was sneller moe en eten was in het begin ingewikkeld, maar dat had ik ook op mijn 30e. Bij mijn eerste bevalling kreeg ik een spoedkeizersnede, bij mijn tweede kreeg ik een geplande keizersnede (door zwangerschapsdiabetes) en bij mijn derde werd me op het hart gedrukt ook voor een keizersnede te gaan, door mijn vorige bevallingen en door mijn leeftijd. Ik wilde vooral voor de veiligste optie gaan.

Beyonce kreeg haar tweeling op haar 35e.

Ik denk dat het enige verschil tussen een zwangerschap in je late dertiger jaren en je twintiger jaren in je energie zit. Als je jonger bent, heb je er simpelweg meer van, omdat je sneller herstelt; als ik nu een late nacht heb, duurt het een paar dagen voordat ik weer de oude ben. Verder is iedere zwangerschap anders, maar bij iedere zwangerschap heeft je mentale gesteldheid invloed op je zwangerschap en bevalling zelf. Toen ik me voorbereidde op mijn derde keizersnede, was ik ervan overtuigd dat ik het niet zou overleven. Nu pas weet ik dat het 't begin was van irrelevante angstgedachten, die zich nog meer begonnen te ontwikkelen na de geboorte van mijn laatste dochter.

Hoe dan ook: uiteindelijk is het niet de zwangerschap of de bevalling die op latere leeftijd vermoeiend is. Vermoeiender is het werk dat erna komt; het achter een kleuter aanrennen, speelgoed opruimen. Soms heb ik een Lethal Weapon-moment, als ik bedenk dat ik de komende achttien jaar verantwoordelijk ben voor hun leven. Maar dat gevoel verdwijnt altijd weer. Mijn advies voor iedere vrouw die op 'latere' leeftijd kinderen gaat krijgen: adem in, adem uit, relax, en geniet van iedere dag met ze. Want hoe oud je ook bent; ze groeien altijd zo verdomd snel op.

Een van de grootste voordelen van moeder worden in je late jaren dertig, is voor mij bovendien het feit dat je geduldiger bent. Misschien hebben de voorgaande ouderschapsjaren er ook wel invloed op gehad, meer dan leeftijd, maar ik merk wel dat ik met de jaren beter ben geworden in luisteren. Ik ben absoluut een meer zelfverzekerdere ouder dan ik tien jaar geleden was, ondanks de eyerolls en veroordelingen die ik heb gekregen. En hoewel het nooit fijn is, heb ik er ook niet echt last van, want de enige mening over dit onderwerp die ik echt waardeer en belangrijk vind, is die van mijn gezin zelf.

The Duchess of Cambridge gave birth to Prince Louis aged 36

Uiteraard zijn er voor iedere leeftijd voordelen en nadelen te vinden in het ouderschap. Maar het is belangrijk om te weten, voor de 'oudere' preggers out there, dat ook deze leeftijd voordelen heeft. Ik heb altijd al gevoeld dat ik in mijn twintiger jaren lol wil maken en uit wil zoeken wat ik in mijn leven wil, dat ik in mijn dertiger jaren mijn carrière op het spoor wilde krijgen, in mijn late dertiger jaren kinderen wilde baren en dat mijn veertiger jaren bedoeld zijn om ze op te voeden. Als mijn jongste klaar is met studeren, ben ik net zestig en dat voelt goed. Ik zal nog niet uitsluitend op cruisevakanties willen en hopelijk heb ik ook nog gewoon mijn eigen tanden.

Soms vraag ik me af hoe ik op mijn veertigste weer op de kleuterschool ben beland, maar als ik om me heen kijk naar mijn mede-ouders, voel ik me niet oud: ik voel me goed gezelschap.