Even voor de duidelijkheid: er zijn geen algemene regels over moederschap. Er staat nergens geschreven wat normaal is en wat niet - en als iemand dat wel schrijft, dan is dat abnormaal. De enige regel, wat mij betreft, is dat er geen regels zijn. Dat klinkt rebels, maar wat ik bedoel is: we zouden niet zo over elkaar moeten oordelen.

Kate Middleton: held op hoge hakken

En toch gebeurt dat. Mijn ervaring, als moeder van een tweeling van 17 maanden, is dat vrouwen (achter elkaars rug) altijd wel een oordeel klaar hebben. Vooral over de omgang met baby's of over het kwetsbare, net bevallen lichaam. Soms verpakt in een doorschijnend laagje empathie: 'O ik vind het zo erg voor haar dat borstvoeding niet lukte. Iedereen weet dat dat beter voor een kind is, maar ja, zij had het niet voor haar kind over dat haar borsten zouden ontsteken.' Soms keihard meedogenloos: 'Jeetje wat een moeder is dat! Loopt gewoon te bellen / roken / haar leven te leiden achter de kinderwagen, zou ik dus nooit doen.'

Over beroemde moeders oordelen mensen nog eerder. Hoge bomen in de spotlight vangen nou eenmaal veel licht, zoiets. Nou moet ik eerlijk toegeven dat ik mezelf ook wel eens verbaas over wanneer en hoe bekende vrouwen weer in de openbaarheid treden na hun bevalling; toch probeer ik dan altijd te begrijpen waarom ze dat op een bepaalde manier doen. Zo schreef ik ruim een jaar geleden, zelf vier maanden maanden moeder en nog (over)levend op borstvoedingshormonen en gebroken-nachten-adrenaline, een stuk over de toen net bevallen Kate Middleton.

Kate Middleton, Prins William, Prins Louis
Getty Images
Prins William en Kate Middleton, vlak na de geboorte van Louis

Weet je het nog? De Duchess of Cambridge verscheen zes uur na haar bevalling lachend - als een prinses met kiespijn, dat wel - op de trappen van het ziekenhuis. Haar haar keurig in model, de trouwring om de nog opgezwollen vinger, een rode jurk over het nog bolle buikje en haar voeten in pumps met naaldhakken gepropt. 'Ik heb medelijden met Kate, dat vooral, want hoe koninklijk je ook bent: een bevalling gaat je niet in de koude kleren zitten. Maar eigenlijk word ik ook een beetje boos als ik de foto's zie,' schreef ik toen. 'Wat voor voorbeeld geeft ze vrouwen hiermee? Moeten we er allemaal zo uitzien na een geboorte? Natuurlijk zit ze gevangen in een gouden kooi en ook al snap ik, gewoon arbeidersvolk, sinds The Crown iets meer van haar keurslijf, toch zou het haar sieren als Kate haar koninklijke middelvinger op had gestoken en lekker via de zij-ingang uit het ziekenhuis was vertrokken.'

Beyoncés Homecoming op Coachella

Ik sta nog steeds achter die woorden. Al denk ik nu, een jaar later, ook: misschien voelde zij zich op dat moment wél goed genoeg om daar zo te staan. Wie ben ik om daar boos over te worden? Misschien was ik jaloers? Dat ik nou zes uur, en ook nog zes weken en zelfs zes maanden, na de bevalling nog geen behoefte had aan gekapt haar en naaldhakken, betekent niet dat Kate Middleton zich net zo voelt. Misschien kwam ook ik wel veroordelend over; dat spijt me dan.

Hoe fit een kersverse moeder er namelijk ook uitziet voor pers en publiek, zegt namelijk niets over hoe ze zich van binnen voelt of wat de weg naar dat moment toe is geweest. Een goed voorbeeld hiervan is Beyoncés optreden op Coachella, tien maanden na haar bevalling van tweeling Rumi en Sir. Vorige week schreef ik hier al over de Netflix-documentaire Homecoming waarin ze laat zien hoe ze dat gigantische, fantastische optreden voor elkaar kreeg: met keihard trainen, eindeloos repeteren en een dieet waarbij ze zichzelf zo'n beetje alles wat lekker is, ontzegde. Voor dat doorzettingsvermogen kan je alleen maar respect hebben, maar dat ze zo over haar eigen grenzen heenging, brak ook mijn hart. Vooral omdat ze zelf in de documentaire aangaf dat ze het nooit meer zo zou doen.

instagramView full post on Instagram

Beyoncés grenzeloze werken na een keizersnede wakkerde in mij eigenlijk dezelfde gevoelens aan als Kate Middleton dat deed met haar publieke verschijning vlak na haar bevalling: een mengelmoes van trots zijn op vrouwelijke oerkracht, verbazing over de flexibiliteit van een lichaam, maar ook verdriet dat bekende vrouwen zo snel na een geboorte zichzelf zo uitdagen, omdat het publiek dat van ze verwacht. Met dit wezenloze verschil: Beyoncé koos daar echt zelf voor en had wel een paar maanden de tijd, Middleton had waarschijnlijk weinig keus. En nogmaals: nog is het niet aan mij of wie dan ook om daarover te oordelen.

Meghan Markle na de bevalling?

De vraag is nu: wat gaat Meghan Markle doen? Zoals collega Gigi hier al schreef, zou de voormalig actrice de koninklijke traditie van poseren vlak na de bevalling haten. Ook stuurde het paleis een paar weken geleden deze verklaring uit over Harry en Meghan:

'Their Royal Highnesses have taken a personal decision to keep the plans around the arrival of their baby private. The Duke and Duchess look forward to sharing the exciting news with everyone once they have had an opportunity to celebrate privately as a new family.'

Het lijkt me te gek als Markle over een paar weken vertelt dat ze stiekem allang bevallen is. Dat ze dan pas over een maanden foto's van de koninklijke zuigeling toont. En dan het liefst nog een foto op Instagram zet waarop ze de borst geeft, met de hashtag #freethenipple. (De Duchess zou volgens sommigen zelf de Instagram-teksten schrijven van @SussexRoyal). Met dan Harry op de achtergrond die haar een vegan koekje brengt. Of haar kolf staat te schrobben. En o ja, dan volgend jaar een foto van striae en flubberend buikvel op social media.

Gaat natuurlijk niet gebeuren: hoe vooruitstrevend Markle's ideeën over haar koninklijke functie ook zijn, er zijn grenzen. En daarbij zal er, hoe en wanneer ze de geboorte ook bekend gaat maken, toch altijd kritiek op komen. Ik hoop wel dat de publieke opinie zich blijft realiseren dat hoe een (beroemde) moeder zichzelf en haar baby na de bevalling in beeld brengt, ook afhangt van wat datzelfde publiek van haar verwacht. En dat we nooit écht zullen weten hoe de vrouw in kwestie zich van binnen voelt.

Laten we dus vooral empathisch naar elkaar blijven kijken. Zeker als vrouwen moeten we elkaar steunen en niet veroordelen. Net zoals Beyoncé het laatst opnam voor Meghan Markle nadat laatstgenoemde steeds negatiever werd besproken door de Britse pers, is het aan ons andere (bekende) moeders met begrip, compassie en het liefst ook bewondering te benaderen. Eerdergenoemde collega Gigi scheef hier al: 'vrouwen onder elkaar, heb elkaars rug.' Wees aardig voor die vrouw die een paar uur na de bevalling weer in haar oude spijkerbroek past, maar ook voor iemand wiens borstvoeding niet lukte en voor de roker achter de kinderwagen. Of zoals SIRE betoogt: #doeslief.