Fleur Leussink - in Nederland geboren, in Amerika opgegroeid en op dit moment woonachtig in Portugal - is een medium. Fleur kan praten met overleden personen. Tot haar clientèle behoren onder andere beroemdheden Lana Del Ray en Emma Stone, voor een sessie met haar staat een wachtlijst van twee jaar. Deze maand kwam haar boek Mijn leven als medium, hoe jij ook kunt communiceren met het universum uit, omdat ze het belangrijk vindt dat iedereen kan leren van en over haar Gave. Verwacht geen lezing van iemand die beweert alles te weten, want wat Fleur kan, daar kan ze zelf ook niet haar vinger op leggen. En dat doet er misschien ook niet toe.
Als je de mogelijkheid wordt geboden om te praten met 'One of the Best Mediums', hoe zou jij dan reageren? Als je de kans zou krijgen om met je overleden dierbare te praten, om misschien iets wat onuitgesproken bleef, te vragen, vergiffenis zelfs, zou je dan sceptisch zijn over de manier waarop het contact wordt gelegd? Of zou het verlangen naar contact groter zijn?
Fleur Leussink over haar boek Mijn leven als medium, hoe jij ook kunt communiceren met het universum
Een druilerige woensdagochtend eind oktober, klokslag 09.o0, Zoom. Een opgewekte jonge vrouw met heldere blauwe ogen kijkt me aan. Net als ik vrijwel make-uploos, net als ik in een geïmproviseerd kantoor in een thuissituatie. Zij vanuit Portugal, waar ze nu verblijft, ik vanuit Rotterdam. Of ik ons gesprek mag opnemen? 'Graag zelfs', haar ervaring is dat mensen achteraf het gesprek nog vaak terugluisteren.
Dat mensen sceptisch zijn over haar gave, dat begrijpt Fleur ook wel - zo schrijft ze in haar boek. Lang heeft ze gezocht naar manieren om te kunnen bewijzen dat wat zij kan 'echt' is, inmiddels heeft ze dit (deels) losgelaten. Het opnemen van het gesprek, haar podcast Moving Beyond, het zijn wel degelijk meetinstrumenten en manieren om aan anderen te laten zien dat het geen hocuspocus is wat ze doet.
De reading gaat als volgt. Ik antwoord met 'yes' of 'no', verder zeg ik niets. Binnen een uur reis ik met Fleur terug naar mijn jeugd en krijg ik boodschappen van mijn overleden familieleden over toen en de toekomst, voor mezelf en voor mijn omgeving.
Een ervaring die nauwelijks is te omschrijven. Net als Fleur voel ik de behoefte om te verklaren wat er precies in dat uur is gebeurd, om anderen te overtuigen hoe bijzonder het is, zonder in details over het gesprek te treden.
Een poging. Na de sessie met Fleur voel ik me licht, sereen en vooral opgelucht. Mijn zwaarmoedigheid is weggevallen. Het voelt beter dan jaren therapie. Ik heb mijn overleden moeder gesproken! Boodschappen doorgekregen van mijn opa's! Ik heb opnieuw afscheid kunnen nemen! Ik denk het leven beter te begrijpen! Ach laat maar. Shit, hoe omschrijf ik deze buitengewoon fenomenale ervaring, hoe omschrijf je wat Fleur kan in een wereld die alles in twijfel trekt?
Ik las dat je als kind al dingen wist 'die niemand anders kon weten'. Wanneer durfde je te zeggen: ik kan dit en dit ga ik doen?
Fleur: 'De Gave, als je dit zo wil noemen, was er als kind al, ik zag het alleen niet zo. Als kind zie je de wereld vanuit je eigen perspectief en ik dacht gewoon dat iedereen kon voelen wat ik voelde. Vanaf het moment dat ik doorhad dat andere kinderen dit niet konden, hield ik het verborgen. Op school sprak ik er niet over, thuis werd het wel geaccepteerd, ook al waren mijn ouders totaal geen spirituele types. "Wat ze zegt is waar, ook al is dat een beetje raar." Ook al wisten ze niet wat ze ermee moesten doen, ze vonden het ook niet erg dat ik zo was. Dat heeft mij enorm geholpen, dat mijn ouders er zo open over waren.'
'Op mijn achttiende ging ik naar UCLA (de Universiteit van Californië in Los Angeles, red.) om medicijnen studeren. Ik werd onverklaarbaar ziek, de artsen konden niets vinden, en het leek erop dat ik moest stoppen met mijn studie. Mijn vader - een engineer en heel praktisch ingesteld- adviseerde om het in het alternatieve circuit te zoeken. Zo kwam ik bij een medium in Los Angeles terecht - waar ik toen woonde. Het eerste wat ze zei: "Je bent een medium en als je er niets mee doet, blijf je ziek." Ik was achttien en dacht: hier heb ik helemaal geen zin in. Maar ik wilde ook niet ziek blijven.'
'De eerste jaren ontwikkelde de gave zich langzaam, omdat ik het zo lang had weggestopt. Dit is juist een heel waardevolle periode gebleken, want nu kan ik beter begrijpen wat mijn studenten voelen. Hier gaat het boek ook over. Het is niet alleen een gave die ik heb, ik geloof dat iedereen dit kan ontwikkelen. Alleen omdat we deze kunst niet belangrijk maken in onze maatschappij, het geen prioriteit heeft, weten mensen niet dat we hiertoe in staat zijn.'
Kun je me proberen uit te leggen wat je tijdens een reading voelt?
'Alsof ik dagdroom. Ik zie het, maar het neemt niet mijn lichaam over. Het voelt meer als een herinnering. Wat mensen altijd denken is dat er tijdens een reading ineens iemand met veel kabaal verschijnt. Zo is het helemaal niet. De informatie komt heel zacht binnen. Dit leer ik mijn studenten ook.'
Ik heb na deze reading geen twijfel over wat jij kan, maar weet ook niet zo goed hoe ik het moet verwoorden, bang dat ik voor 'gekkie' word uitgemaakt. Hoe ga jij om met sceptici?
'In het begin van mijn carrière dacht ik hier veel over na en werkte ik onder een andere naam. Ik wilde nog steeds medicijnen gaan studeren. Als ik dit werk doe, word ik nooit meer ergens aangenomen, dacht ik. Dat komt nooit goed.'
'Ik wilde heel graag geloofd worden. Nu sta ik er anders in. Na dertien jaar ervaring durf ik te zeggen dat het niet belangrijk is of men mij gelooft, het is belangrijk wat het teweegbrengt bij mensen. En iedereen die sceptisch is, kan luisteren naar mijn podcast Moving Beyond.'
'Dat ik nooit helemaal zal begrijpen wat het is, dat ik het niet kan meten, tuurlijk maakt me dat wel eens onzeker. Ik spreek met de doden, dat is moeilijk te bevatten, maar dan ben ik weer met iemand in een sessie en denk ik: dat ik mensen ermee kan helpen is voor mij het belangrijkst.'
Hoe kom je aan je enorme (en beroemde) klantenbestand?
'Ik heb veel geluk gehad. Het was in het begin helemaal niet de bedoeling dat dit een fulltime baan zou worden. In de meditatiegroep waarin ik zat, vroeg ik twee mensen voor een reading en als zij er profijt van zouden hebben, of ze het dan konden doorvertellen. Binnen twee jaar had ik een wachtlijst van een paar maanden, daarna werd het een jaar, nu is het twee jaar. Dat ik ook beroemde mensen readings geef is misschien logisch omdat ik in Los Angeles woonde.'
Je geeft ook cursussen aan studenten die willen leren wat jij kan. Waarom ben je hiermee begonnen?
'Na dertien jaar vind ik het belangrijk om door te geven wat ik kan. En ik geloof dat iedereen dit kan doen. Als je in connectie staat met je eigen intuïtie, dan weet je hoe je je door het leven moet navigeren. Dan heb je niemand nodig die dit voor je vertaalt. Wat ik mijn studenten leer, is dat alle informatie al in ze zit, ze moeten vaak alleen nog leren hoe het te vinden.'
Dus iedereen kan leren wat jij kan?
'Als je er interesse voor hebt, je aangetrokken voelt tot dit soort onderwerpen, ja. Als we het over deze gaves hebben, dan denken mensen al snel dat de een het heeft en de ander niet. Terwijl, zo denken we ook niet over het leren van andere vaardigheden zoals schilderen, dansen of schaatsen. Misschien wordt iemand geen prima ballerina, maar het kan wel de beginselen van ballet leren. Ik denk dat dit hetzelfde is.'
Mijn leven als medium, hoe jij ook kunt communiceren met het universum (uitgeverij Spectrum), ligt nu in de boekhandel en kost € 22,99.
De Podcast Moving Beyond luister je hier.
