Op deze plek schrijft ELLE’s Lisa Goudsmit om de week over hoe het écht is om een tweeling te hebben. Over nooit meer slapen, twijfelen aan alles, pogingen jezelf te blijven, realiseren dat je een andere zelf bent nu, (gebrek aan) fesjun, veel lachen en huilen maar vooral over hoe je je leven met dit alles toch nog een beetje spic, span en spang houdt. En daar genadeloos in faalt. #tiredbutnotsexy.

Hetzelfde jurkje

Een van mijn vroegste jeugdherinneringen is een feestje waarbij mijn zus, vier jaar ouder, en ik allebei dezelfde outfit droegen. Normaal deed mijn moeder daar niet aan, maar voor deze gelegenheid had ze hetzelfde jurkje in twee maten voor ons gekocht. Een wijd uitlopend (want jaren 80) blauw geval met groene print en een wit kraagje. Ik voel nog hoe ik er trots in ronddraaide als een prinses. En het fijne was: toen ik hem echt niet meer paste, kon ik de grotere versie van mijn zus nog aan.

Vroeger zag je dat naar mijn idee wel vaker: broers en zussen die hetzelfde droegen. (Kijk maar naar de Kardashians, bij gebrek aan een goede foto van mij en mijn zus). Meestal voor bepaalde evenementen, maar er waren ook familie's waarin de kids standaard dezelfde soort kleding droegen. En dan de ouders ernaast in dezelfde ANWB-jassen. Lekker familie Von Trapp-erig. Later, zo nam ik me voor, later zouden mijn kinderen ook vaak hetzelfde dragen.

instagramView full post on Instagram


Later is nu. En de grap is: ik werd, zoals jullie weten, onverwacht tweelingmoeder. Dé uitgelezen kans om je kinderen gelijke outfits te dragen, zou je denken. Om helemaal loco te gaan met matchy-matchy looks, van wiebelteentjes tot kindermutjes. Niets is minder waar. Onze anderhalf jaar oude jongens hebben tot op de dag van vandaag misschien twee keer hetzelfde aangehad. Een keer toen ze toevallig allebei dezelfde witte romper droegen in de zomer, en de andere keer waren de te schattige OshKosh-tuinbroekjes op hun eerste verjaardag. De oh's en ah's waren niet van de lucht, dat begrijp je.

Twinning is winning?

Als het zo lief is, kinderen die hetzelfde dragen, waarom doen wij het dan expres niet? Omdat de jongens, ook al zijn ze twee-eiig, toch al snel als 'de tweeling' worden bestempeld. Begrijpelijk, want ze zijn altijd overal samen, maar het lijkt me niet gezond voor kinderen om altijd als helft van een duo gezien te worden. Om altijd maar een 'wij' en 'jullie' te zijn, in plaats van een 'ik'. Elk kind is een individu, of hij of zij nou toevallig een huisgenoot in de baarmoeder had of niet.

En hoe verklaar ik dan dat ik het zelf zo leuk vond om hetzelfde als mijn zus te dragen? Dat was juist omdat we zo anders waren en zijn; in hetzelfde jurkje werden we echt als 'de zusjes' gezien. Bij onze jongens willen we juist voorkomen dat ze steeds als twee-eenheid gezien worden. Om het verschil duidelijk te maken, hebben we ze een heel andere naam gegeven (geen Tim en Tom of Kwek en Kwak) en brengen we onderscheid in kleding aan. Dus nee: juist met mijn zoons doe ik grappig genoeg niet aan twin dressing.

Moeder-dochter-mode

Daarover gesproken. Wat me opvalt is dat er steeds meer ouders zijn die hetzelfde als hun kind dragen, onder de noemer #twindressing. Ook onder celebrities is het een dingetje, kijk bijvoorbeeld naar Beyoncé; tweelingmoeder, maar twinning doet ze het liefst zelf met oudste dochter Blue.

Veel merken spelen op die populariteit van twin dressing in, zoals H&M.

En Stella Kids, van Stella McCartney.

Het populaire kindermerk Mini Rodini brengt ook voor moeders matching 'mini-me'-outfits uit.

Dichter bij huis lanceerde Catwalk Junkie deze week een collectie samen met mamablogger Rachel van Sas, oftewel 'de Huismuts'.

Een andere blogger, Lizet Greve, lanceerde onlangs ook al een twinning-collectie.

Dat deed ze samen met Vida + June, een merk helemaal gewijd aan 'mode geïnspireerd door moeders'.

Het is duidelijk nogal een ding, moeders en dochters die matchy-matchy outfits dragen. Of ik dat ook zou doen als ik een dochter had? Misschien wel, ik snap de aantrekkingskracht. Maar dan is het denk ik om de reden als dat ik het leuk vond hetzelfde als mijn zus te dragen: zo ziet de buitenwereld dat je bij elkaar hoort. Maar bij onze tweelingzoons kiezen we juist daarom voorlopig echt voor andere outfits, totdat ze zelf eventueel aangeven dezelfde broek aan te willen. Of hetzelfde rode windjack. Of een jurk met wit kraagje. Dan mag dat allemaal. Maar nu zijn ze al genoeg winning twins zonder twinning outfits.

Auteursbio, auteur, Lisa Goudsmit
.