Zeg eens eerlijk: ook jij hebt ooit seks gehad puur en alleen voor het verhaal. Zodat je achteraf met je vriendinnen kon bespreken hoe wild, interessant of magisch het was. Cosmopolitan UK-collega Sophie Monks Kaufman heeft zich hier ook schuldig aan gemaakt, maar vraagt zich af of zij de enige is. En of het wel zo'n goed idee is om die verhalen te delen.
Het is een hete zomernacht en ik lig in bed met een hele mooie Italiaanse man. We spraken in april drie keer met elkaar af en hadden magische chemie, maar kozen ervoor om geen seks te hebben omdat we niet echt een emotionele band hadden. Het is nu eind juli en hij staat op het punt voor acht maanden naar het buitenland te vertrekken. Laat die emotionele connectie maar zitten – ik wil een echte herinnering om de fantasie van seks met hem omver te werpen, die alleen maar krachtiger is geworden tijdens de radiostilte sinds ons contact in april.
Hij vraagt of ik onderdanig ben. Ik zeg: 'Ja,' omdat ik me vaak heb afgevraagd of dat het geval zou kunnen zijn. Hij haast zich naar een sekskist en probeert me voor een komisch lange tijd aan zijn bed vast te binden. Het lukt hem niet om de knopen te leggen. We barsten in lachen uit en hij gaat naar plan B en bindt me zo vast dat mijn benen in de lucht steken.
De weg naar dit scenario toe was al zo verwarrend dat ik niets zeg voor het geval de nacht nog anders uitpakt. In plaats daarvan geniet ik van de absurde situatie, wetende dat dit weer een goed verhaal is om aan mijn beste vriendin te vertellen. De volgende dag stuur ik haar een spraakbericht van 20 minuten, waarin ik haar een diepgaand verslag geef. Ze vertelt me dat één zin – 'Niet het meest eenvoudige plezier, maar zeker intrigerend' – de titel van mijn Yelp-recensie zou zijn.
Dit was geen incident. Als ik terugdenk aan mijn seksuele geschiedenis, zijn er allerlei redenen die los staan van plezier en het opbouwen van relaties die me ertoe hebben aangezet om seks te hebben. Is een vermakelijk verhaal een troostprijs als echte seksuele intimiteit niet aan de orde is? Of saboteer ik actief de seksuele connectie door de hele ervaring te beschouwen alsof ik een undercover verslaggever ben? En ben ik een eenzame weirdo of is dit een ding?
Het blijkt dat ik niet de enige ben. In mei had Frances, een 23-jarige filmstudente uit Parijs, seks met een Italiaan die haar een valse naam gaf in het toilet van een karaokebar in New York. Haar vrienden hadden een uitdaging voor de avond opgesteld: iedereen die die avond seks had, kreeg een gratis brunch. Aan de bar kwamen 'Diego' en zijn vrienden hun karaoke-kamer binnenstormen en kort daarna leidde hij Frances naar het toilet. 'Ik wist dat het verschrikkelijk zou worden, omdat we van tevoren niet met elkaar spraken,' legt Frances uit. 'Hij heeft nooit naar mijn naam gevraagd. Hij probeerde me niet eens te leren kennen, maar ik vond het prima. Die avond vond ik het niet erg om zijn behoeften op de eerste plaats te zetten. Ik wilde het verhaal!' De vermoedens van Frances over de kwaliteit van de seks waren terecht: 'Het was verschrikkelijk. Het toilet was vies en hij heeft zelfs geplast voordat we het deden. Twee vliegen in een klap, denk ik. Op een gegeven moment klopte een meisje op het toilethokje en ik verstijfde. Ze vroeg iemand die ook stond te wachten waarom het zo lang duurde. Ik schaamde me, maar het kon Diego niet schelen!'
Verbazingwekkend genoeg eindigde het daar niet. Het paar had een tweede ronde terug in de karaoke-kamer in het bijzijn van hun vrienden. 'Ik verveelde me en Diego was klaar om weer te gaan, dus ik dacht: "Waarom niet?" Diego's vriend was gefascineerd door mijn vriendin, dus ze lette niet echt op. Maar ik kan haar nog steeds duidelijk horen zeggen: "Oh mijn god, nee, Frances!"'
Wat voor Frances het geval was, is wat sekstherapeut, dr. Lohani Noor, 'performatieve seks' noemt, waarbij je geniet van de uitvoering van seks in tegenstelling tot de fysieke intimiteit ervan. Frances geeft hier de voorkeur aan – ze is bang voor intimiteit en heeft nooit gedatet, ze heeft liever one-night stands, vooral als er penetratieseks en pijpen bij komt kijken. Zoals dr. Noor zegt, is performatieve seks een manier om: 'Een beetje hecthting en fysieke bevestiging te ervaren. Het gevoel van: "Mijn lichaam is in orde, het is oké om vastgehouden en aangeraakt te worden." Dat kan je flikken bij mensen die je niet zo goed kent en daarna gemakkelijk weglopen.”
Seks hebben voor het verhaal gaat niet altijd over het gebrek aan intimiteit – soms is het een kwestie van de kans grijpen om iets van je seksuele bucketlist af te strepen. Op een ijskoude februari bevond Poppy*, een 24-jarige dokter in opleiding, zich om 2 uur 's nachts in Hyde Park, waar ze tegen een boom seks had met een man die volgens haar de knapste man van Londen is. 'Ik dacht altijd dat het cool zou zijn om seks te hebben in het park en ik deed het met iemand die ik nooit meer hoefde te zien,' zegt ze. Ze waren op twee eerdere dates geweest en realiseerden zich dat ze niets met elkaar gemeen hadden, er zat geen echte toekomst in. Op de bewuste avond waren ze apart van elkaar in West-Londen geweest en hadden ze besloten elkaar te ontmoeten. Omdat ze kilometers verwijderd waren van hun woningen, spraken ze buiten af en dronken wat terwijl ze door de straten liepen tot ze bij Hyde Park aankwamen. Ze sprongen over de hekken voor meer privacy, weg van de hoofdweg en om verder te drinken. Op een eerdere date hadden ze hun gezamenlijke fantasie over parkseks gedeeld. Nu het echt een mogelijkheid was, gingen ze op een bankje zitten en wogen de voor- en nadelen af.
Uiteindelijk besloten ze het te doen. 'Het was ijskoud,' zegt Poppy, 'We realiseerden ons allebei halverwege dat het slechte seks was, maar ik wilde niet zeggen: "Kunnen we stoppen?" We waren erg Brits en voelden dat we ons aan onze beslissing moesten vasthouden, en we wilden allebei niet de eerste zijn die zich terugtrok.' Poppy vond het publieke aspect spannend, vooral het horen van het gesprek van voorbijgangers buiten de grenzen van het park. Maar daarna was de stemming melancholisch. 'Het maakte ons allebei een beetje verdrietig. Terwijl we op zijn bus en mijn Uber zaten te wachten, hadden we het over onze laatste relaties en hoeveel we die misten. Ik herinner me dat ik dacht: "Oh mijn god, dit is het meest belachelijke dat me ooit is overkomen." Sindsdien heb ik hem niet meer gezien.'
Ondanks het feit dat de seks verschrikkelijk was, heeft Poppy er geen moment spijt van. Ze vond de ervaring zelfs empowering, niet alleen omdat haar vrienden het verhaal graag hoorden. Ze was voor het park rendez-vous met hen in de kroeg geweest en was daarna weer bij hen op een huisfeestje. Poppy en haar vrienden brengen elkaar regelmatig op de hoogte over hun wilde, vaak openbare, sexcapades. 'We doen constant dingen voor de "headlines,"' zegt Poppy. Waarom denkt ze? 'Het is zowel acclimatiseren om geen uni-student meer te zijn als acclimatiseren aan het leven na de pandemie. Mijn vrienden en ik storten ons in deze gekke situaties omdat we anderhalf jaar, twee jaar zelfs, niets konden doen.'
Kan een verhaal langer meegaan dan de ervaring zelf? Zoals de grote Amerikaanse schrijver Joan Didion ooit zei: 'We vertellen onszelf verhalen om te leven.' Tijdens mijn ontmoeting met de Italiaan vond ik het, hoewel geheel met wederzijdse instemming, gemakkelijker zijn voorbeeld te volgen dan mijn eigen meer haperende verlangens te uiten. In een gesprek met Dr. Noor opper ik dat achteraf een verhaal vertellen een manier is om jezelf weer op de kaart te zetten. Ze is het ermee eens: 'Het is echt geweldig om achteraf de macht te claimen, vooral als we weten dat we onszelf vrijwillig in die situatie hebben geplaatst.'
Voor sommige mensen is het vertellen van seksuele verhalen iets waarmee ze zichzelf onderhouden. De 38-jarige, anonieme seksblogger Girl on the Net (GOTN) zegt dat ze probeert om dingen niet 'alleen' voor het verhaal te doen, maar ze heeft zoveel promotie-items toegestuurd gekregen dat een ex gekscherend verwees naar het testen ervan als 'klusseks'. GOTN is er vast van overtuigd dat verhalen vertellen seks verbetert, of dat nu fantasierijke verhalen vooraf zijn om verlangen op te bouwen of weelderigheid door het verhaal achteraf te vertellen. 'Er kan veel veel plezier worden gehaald uit het vertellen van die verhalen en zelfs geleerde lessen. Ik kan zeggen: "Nou, dat ga ik niet nog een keer doen, maar ik ben blij dat ik heb gedaan." Ik denk dat we allemaal dingen voor verhalen doen. Sommigen van ons zijn er gewoon eerlijker over dan anderen.'
Er zijn enkele seksuele kansen die zo toevallig zijn dat ze klinken alsof ze rechtstreeks uit een Hollywood-script komen. Dit is wat er gebeurde toen schrijfster Gen, nu 29 en toen 22, haar crush van de middelbare school tegenkwam op de dating-app Bumble. 'We waren een match en vanaf dat moment dacht ik: "Oké, ik moet met hem naar bed. Er is geen andere optie. Dit moet gebeuren."' Twee weken later, op hun enige date, hadden ze seks op een matras op de vloer van zijn appartement in een groezelig deel van Brooklyn. 'Ik kon niet wachten om mijn vrienden in onze groepschat een update te sturen,' zegt Gen. 'Ik had het gevoel dat ik dit verhaal opzocht en het deed omwille van mijn 15-jarige zelf.'
Hoewel ze vanaf het begin op een missie was, zegt ze dat ze deze niet zou hebben voltooid als er geen vuurtje brandde. Ze heeft nu een langdurige relatie en zegt: 'Ik trakteer mijn vrienden niet op verhalen over ons seksleven, want dat voelt als een overtreding. Maar voor een dwaze one-night-stand of een gek verhaal, is het beter als je iemand hebt om dat mee te delen, omdat je niet dezelfde intimiteit hebt. Je doet het niet voor de intimiteit, je doet het voor de lol. Die dingen worden versterkt als je ze met andere mensen kunt delen.'
Eén ding dat me bezighoudt, is of het uitbuitend is om een seksverhaal te publiceren. Dr. Noor maakt onderscheid tussen verslag aan vrienden, wat vrijspel is, en het vertellen van een verhaal via sociale media of bredere publicatie. 'Als je je lichaam gebruikt om seks te hebben voor het verhaal, dan ben je verantwoordelijk om ervoor te zorgen dat de persoon met wie je seks hebt begrijpt wat er aan de hand is…. Het is niet alleen jouw verhaal!' Dit is waar het allemaal erg ingewikkeld wordt. Als mijn connectie met de Italiaan te zwak was om mijn seksuele behoeften te communiceren, dan is het zeker te zwak om hem te laten weten dat ik hem anoniem zal noemen in een stuk voor Cosmopolitan UK.
Misschien is de truc om vooruit te blijven bewegen en dingen in de toekomst beter te doen. Dr. Noor zegt dat het volkomen normaal is dat het soort seks waarin je geïnteresseerd bent in de loop van de tijd verandert. 'Eén van de dingen aan de seks-positiviteitsbeweging waarvan ik denk dat die frustrerend is, is het idee dat iedereen daardoor wilde, gekke seks zou moeten hebben. Veel mensen willen dat niet, het past niet bij hen en het is niet voor hen,' legt ze uit. 'De sleutel is om erachter te komen wie je nu bent, wat je nu nodig hebt, en de juiste seks te krijgen voor die fase van je leven.'
Het kan een even duren om erachter te komen wat de 'juiste seks' voor jou is. Voor degenen die bezig zijn met wat zou kunnen worden gezien als de 'verkeerde seks', wees moedig. Storytelling is een manier om te begrijpen wat (en wie) je doet. En hey, je hebt tenminste al die sappige verhalen om in de groepschat te sturen.
*De namen zijn gefingeerd.
