Agnes Obel heeft onlangs de nieuwe videoclip van het nummer It's Happening Again uitgebracht, afkomstig van haar nieuwste langspeler Citizen Of Glass. Het is het derde album van de Deense singer-songwriter, waarop ze persoonlijker dan ooit is.
Voorgangers Philharmonics (2010) en Aventine (2013) waren al pareltjes van platen, voor Citizen Of Glass heeft Agnes alles uit de kast getrokken en nóg meer ouderwetse instrumenten gebruikt. Het resultaat is bloedmooi en teder tegelijk.
Ik sprak de gracieuze zangeres één-op-één over haar nieuwe plaat, haar liefde voor D'Angelo en Amsterdam en meer.
Citizen Of Glass; verklaar je nader:
'Ik wilde aan album maken over de gedachte dat we van glas gemaakt zijn. En ik wilde schrijven over deze tijd, waarin glas wat mij betreft een heel belangrijk materiaal is – alsof we in een glazen box leven. De transparantie waarin we leven, doordat we overal foto's van maken en alles delen via social media. Maar ook andersom; hoe we naar onszelf en ons leven kijken. De media heeft tegenwoordig zo'n grote invloed, in alles.'
Klinkt diep.
'Ik heb op het album over heel veel geschreven, over mezelf, wat ik nooit eerder heb gedeeld met mensen. Eigenlijk vind ik dat ik nu niets moet zeggen, want ander verpest ik het… Luister gewoon maar goed. Ik heb na dit album geen geheimen meer, voor iemand. Een voorbeeld: depressie zit aan mijn vaders kant in de familie, echt hardcore, en ik ben heel bang dat dat mij ook gaat overkomen. Daar zing ik over op It's Happening Again.'
Wanneer moeten mensen dan luisteren naar je album?
'Dat maakt niet uit, dat mogen mensen helemaal zelf invullen. Ik luister zelf graag naar muziek als ik de behoefte heb aan openheid om me heen. Bijvoorbeeld als ik ergens heen moet vliegen, één van de meest claustrofobische ervaringen ooit, als je dan in een ruimte bent met allemaal mensen om je heen en je vliegt dan zeven uur lang… Afijn, muziek kan me dan helpen. Alsof de situatie bijna poëtisch is. Er ontwaakt iets in mijn gedachten, door muziek die me aanspreekt. Dit kan ook in een trein of auto. Als ik on the move ben.'
En waar luister je momenteel graag naar?
'Ik heb het album Black Messiah van D'Angelo. Ik ben echt een grote fan van hem, ik snap ook eigenlijk niet dat hij niet net zo aanbeden wordt als bijvoorbeeld Kanye West. He is amazing! Hij klinkt als Prince, als zichzelf, vooruitstrevend… Muzikaal is het een genie. Echt.'
Je woont al jaren in Berlijn, denk je eraan ooit terug te gaan naar thuishaven Kopenhagen?
'Nee. Absoluut niet. Haha. De kans is groter dat ik ooit naar Amsterdam verhuis, ik vind het hier geweldig. Of Parijs, of Stockholm. Oh, er zijn veel steden waar ik eerder zou gaan wonen, dan terug verhuizen naar Kopenhagen. Ik mis mijn vrienden en familie wel, maar ik hou gewoon niet meer van die stad. Ik was er vroeger echt verliefd op, als tiener, maar toen heb ik een moeilijke tijd gehad en ben ik naar Berlijn gegaan. De stad stelde me teleur, alsof de magie weg was.'
Mis je dan helemaal niets aan Kopenhagen?
'Oe, ja, het fietsen. Dat mis ik wel. In ze zomer kun je heel lang fietsen door de stad, omdat het lang licht blijft. Dan kom je ook op mooie plekken. Ik vind het heel fijn om me een beetje de 'outsider' te voelen in een stad, dat is misschien ook de reden dat ik niet meer in Kopenhagen wil wonen. Ik ken er alles al, er is niets nieuws meer te ontdekken voor mij.'
Auf Wiedersehen Berlin?
'Ja, dat zou kunnen. Gelukkig zijn steden niet als huwelijken; je mag eruit stappen.'
Citizen Of Glass scoor je hier. Tip: het album is wat mij betreft het perfecte cadeau voor (schoon-)moeder en/of zus. Zit je geheid goed mee onder de boom. Kijk en luister hieronder naar het wonderschone It's Happening Again, om vast in de stemming te komen.
