De partner van mijn vriendin ging op retraite naar Sri Lanka. Voor wat me-time en om 'wat dingen' op te lossen. 'De rust te ervaren', 'tot inzichten te komen'. Dit deed hij drie weken lang. Toen hij terugkwam moest hij op vakantie om hiervan bij te komen, nu wel met haar, want hij had het samen-zijn gemist. Daarna volgde nog een vakantie, ditmaal met de kinderen erbij, wellicht omdat hij zich anders zo schuldig voelt. Ze zijn zes dagen terug. De partner van mijn vriendin sms'te op dag vijf dat hij even me-time nodig had. Zij strest nu een beetje, zijn me-time kost haar extra werk.
Dik vier weken woon ik nu samen. Als mijn huisgenoot thuiskomt, vlucht hij vrijwel direct naar het balkon voor een sigaar. Daar staat hij dan, totdat de sigaar op is. Soms duurt dat lang, soms kort, meestal een half uur. Daarna gedraagt hij zich opgewekt. De hobby ontwikkelde de man in aanloop naar het samenwonen. 'Even roken', het meest ongezonde excuus om je aan een situatie te onttrekken.
Roken doe ik niet. Ik zou wel net als hij na werk een legitieme reden willen hebben waardoor iedereen mij even met rust laat.
Laatst ging de huisgenoot ineens werken in het weekend en moest er 'een zakelijk contact worden onderhouden', dat was eigenlijk een diner. Hij ging ook vissen, 'om te onderzoeken waar in de buurt je karpers kunt vangen'. Soms moet hij 'even iets halen bij de bouwmarkt' of 'heeft een vriend hem nodig'. Zelfs het kijken naar de Formule 1 kan 'mijn man' aan mij verkopen alsof het een hoger doel dient.
Volgens vrouwenblogs zijn er allerlei manieren waarop je van jezelf kunt ontdekken wanneer je me-time nodig hebt. 1 jullie maken ruzie over onbelangrijke dingen, 2 je bent verveeld, 3 je ziet je vriendinnen nooit meer, 4 je vermijdt de dingen die je graag doet, 5 je voelt je niet jezelf. Ik denk niet dat mannen het internet afstruinen met de vraag wanneer je de behoefte aan me-time kunt herkennen. Mannen nemen gewoon veel me-time, is mijn mening.
Het internet spreekt dit tegen. Volgens 'onderzoek' in 2014 krijgt de mannelijke wederhelft echter amper 58 minuten me-time per week. Ik denk dat wat mannen onder me-time verstaan nogal breed is.
Voor mij is een lange douche me-time, voor mijn huisgenoot is dit gewoon een douche. Voor mij is de krant lezen me-time, voor hem is het informatie vergaren. Voor mij valt zelfs koken onder me-time, voor hem is koken een huishoudelijke taak.
Deze afgelopen vier weken leerde ik dat de kunst van het nemen van me-time 'm zit in de verwoording, in wat men onder me-time verstaat. Zo zou 'mijn wenkbrauwen laten doen' kunnen vallen onder me-time, maar zou ik ook het kunnen wegzetten als een klus die móét gebeuren. Hetzelfde geldt voor het laten doen van mijn teennagels en voeten. Zelfs naar de kapper gaan. Me-time betekent letterlijk tijd aan jezelf besteden. Als ik mijn me-time zie als een verplichting of klus, for the greater good, valt het officieel niet onder me-time.
De volgens keer als je verlangt naar me-time, of als je het idee hebt dat er een disbalans is in de verdeling van vrije tijd in de relatie, is de tip om alle me-time-activiteiten aan te kondigen als mededeling, niet als vraag. En er dan vooral bij te kijken alsof het een heel belangrijke taak is die op je staat te wachten, totaal niet iets wat je direct uit vrije wil doet. Dat geeft veel vrijheden, zo heb ik de afgelopen vier weken geleerd.
ELLE Favorieten van de dag
